Srebrna Góra. IV Spotkania Cyrkowo-Teatralne
Jutro rusza festiwal cyrkowy w Srebrnej Górze - Środkowoeuropejskie Spotkania Cyrkowo-Teatralne. Popisy kuglarzy awansowały już do rangi sztuki
Srebrna Góra to malownicza wieś w powiecie ząbkowickim (Dolny Śląsk). Słynie z imponującej twierdzy zbudowanej w czasach Fryderyka II oraz legendy o Bursztynowej Komnacie, którą hitlerowcy skradli w Carskim Siole - i ponoć ukryli w okolicznych jaskiniach, wykutych w wapiennej skale.
Ale już od jutra nasze emocje Srebrna Góra będzie rozpalać z zupełnie innego powodu. Ruszają tutaj 4. Środkowoeuropejskie Spotkania Cyrkowo-Teatralne, jeden z największych w tej części Europy zlot zawodowców i miłośników cyrkowego misterium.
Grubego jak encyklopedia programu czterodniowej imprezy nie powstydziłyby się największe giganty z branży, jak choćby doroczny styczniowy festiwal w Monte Carlo. Rekord frekwencyjny poprzednich Spotkań (blisko 20 tys. widzów) jest zagrożony, bo do Srebrnej Góry zawitają największe sławy kuglarskiej rozrywki.
A więc z Niemiec przybywa Prodrop-Project, trzyosobowa trupa specjalizująca się w improwizowanych spektaklach opartych o literacki kanon. Nie stronią również od tzw. żonglerki partnerskiej, podczas której wywijają na scenie gimnastyczne figury, a maczugami kręcą passingi i multipleksy. O serca widzów współzawodniczyć będą z Hiszpanami z La Mula Company, o których plotka głosi, że są najbardziej giętkimi akrobatami w kosmosie.
W barwach drużyny klaunów ujrzymy m.in. Matijasa Romira, który przybędzie znad Szprewy w swoim słynnym kapeluszu i z walizeczką w dłoni. Oraz jego włoskiego koleżkę Frizza, który nie tylko rozwesela dzieciarnię gumową mimiką, ale jest też arcymistrzem żonglerki w stylu funky. Polskę reprezentuje m.in. grupa Mamadoo (specjał: ekspresyjny taniec z ogniem), Katarzyna Doner, która uraczy nas podniebnym pląsem na szarfie, oraz Dominik Muszyński z zespołem Wadada, nasz rodzimy spec od bębnienia na djembe, kenkeni i dundinach.
A to dopiero początek fali cyrkowych zlotów i fiest, jakie czekają nas w najbliższych miesiącach. Jeszcze nie przebrzmiał aplauz po Festiwalu Sztukmistrzów w Lublinie, a już do boju szykują się żonglerzy. Ich zręcznościowe popisy będziemy oglądać w sierpniu, na 2. Zlocie Kuglarskim w Iłży. W tyle nie zostaje też telewizja. Polsat przymierza się właśnie do 2. edycji "Gwiezdnego cyrku", w którym gwiazdy popisują się tężyzną fizyczną (pierwszą edycję wygrała Kamila Porczyk). Cyrkowy show pojawi się na ekranie TV we wrześniu. Swój przyjazd do Polski anonsuje również Cirque du Soleil, kanadyjska potęga miksu tańca, śpiewu i świateł, która od dwóch lat objeżdża glob ze spektaklem "Love" - widowiskowym hołdem dla kunsztu Beatlesów.
Nie wstydźmy się więc łezki wzruszenia, kiedy myślimy o kuglarskich emocjach. Nawet w epoce internetu cyrk trzyma się świetnie, a do tego coraz chętniej wyrusza na podbój tych obszarów sztuki, w których dotąd gościł z lekką nieśmiałością. Johnowi Irvingowi nie drgnęła ręka, gdy pisał "Syna cyrku", a Agłaja Veteranyi w kolorowym namiocie umieściła akcję swoich wstrząsających powieści autobiograficznych ("Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze" i "Regał ostatnich tchnień"). Korona króla cyrkowych ponuractw z pewnością należy się Federico Felliniemu, który w swojej "La Stradzie" (1954) prawie zadręczył nas na śmierć historią tragicznego związku pary cyrkowców (Giulietta Masina i Anthony Quinn). I nawet nasz miś Colargol (1967- -1979), który trafił pewnego razu do cyrkowej trupy, marzył tylko o jednym - żeby jak najszybciej stamtąd zwiać!
Na szczęście nie taki cyrk straszny, jak go malują. Popisy klaunów i kuglarzy na festiwalach takich jak w Srebrnej Górze wciąż wabią rzesze gawiedzi. Teatry uliczne, blisko spokrewnione z cyrkiem, coraz śmielej włażą w paradę dostojnym przybytkom Melpomeny, a armia amatorskich adeptów sztuki cyrkowej popisuje się swoimi trikami na arenie internetu.
