Wrocław. Pamięci Ireny Rzeszowskiej
Wczoraj obok wejścia do Ośrodka Kultury i Sztuki na wrocławskim Rynku odsłonięto tablicę pamiątkową poświęconą pamięci Ireny Rzeszowskiej, która zmarła w styczniu 2001 roku.
Była reżyserem i kierownikiem artystycznym jednego z najstarszych w Polsce teatrów amatorskich Zielona Latarnia. Wystawiała tam wiele wybitnych sztuk, które w wielu wypadkach nie mały szans, by trafić na zawodowe sceny, bo blokowała je komunistyczna cenzura. Nie zabiegała o zaszczyty i nie oczekiwała, że ktoś doceni jej pracę. Ta tablica powstała z inicjatywy członków Zielonej Latarni przy pomocy władz miasta.
Była osobą niezwykle energiczną, aktywną, upartą i... kontrowersyjną. Dla niej nie istniało słowo: niemożliwe. Przez to narażała się wielu osobom, zwłaszcza lokalnym władzom, które jej nie lubiły, ale musiały tolerować, bo robiła rzeczy niezwykłe.
Przez wiele lat była sekretarzem, a potem prezesem Wrocławskiego Towarzystwa Miłośników Teatru i jednym z inicjatorów powołania do życia w roku 1976 Wrocławskich Spotkań Teatrów Jednego Aktora, po przeniesieniu w wyniku administracyjnej decyzji Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Jednego Aktora do Torunia.
Uczyła w szkole teatralnej i w studium kulturalno-oświatowym. Założyła zespół pieśni i Tańca Wrocław. W latach 50. była lektorem lokalnej rozgłośni radiowej.
Irena Rzeszowska urodziła się w Białymstoku, gdzie zafascynował ją teatr. Z Zieloną Latarnią zdobyła wiele nagród na ogólnopolskich festiwalach. Pracę z amatorami uważała za swoje powołanie, bo przecież słowo amator znaczy "czyniący sercem".
