Wspólny pokój marzeń
"Pokój kameleon" w reż. Jerzego Moszkowicza na Scenie Autora w Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. Pisze Stefan Drajewski w Głosie Wielkopolskim.
Każdy chciałby zamieszkać w pokoju, który jednej nocy zamienia się w las, innym razem w skaliste góry lub krainę pełną smoków. Trudno się więc dziwić, że Paulo nie chce wstać rano z łóżka.
Philippe Dorin nawiązuje w konstrukcji "Pokoju kameleon" do przypowieści o stworzeniu świata. Przez sześć nocy Paulo odwiedza tajemniczy Pan Esseling i zabiera go w magiczną podróż do różnych miejsc. Ranek jest bardziej prozaiczny, kiedy matka budzi syna. Sytuacja zmienia się w niedzielę. Pan Esseling spotyka matkę, a syn ją budzi. Ona nie chce się zbudzić, bo tajemniczy gość dal jej w prezencie pokój bez ścian, dal jej poczucie wolności. I teraz zaczyna rozumieć syna.
Zdawałoby się banalna historia, ale takich pełno dookoła nas: o matkach, które samotnie wychowują dzieci, o chłopcach, którzy tęsknią do nieobecnego w ich życiu ojca, o trudności w porozumieniu się...
Przedstawienie wyreżyserowane przez Jerzego Moszkowicza pozostaje bardzo baśniowe, chociaż użyte w nim środki wyrazu dalekie są od baśniowości. Świat przedstawiony organizują: muzyka, scenografia i ruch. Nareszcie w przedstawieniu dla dzieci znalazła się muzyka, z którą one mają kontakt na co dzień. Rafał Zapała odwołuje się do muzyki elektronicznej, klubowej, słychać echa hip-hopu (najbardziej w piosenkach). Użycie przez Katarzynę Waligórską nowoczesnych technik multimedialnych bardziej przemawia do dziecka wychowanego na grach komputerowych niż budowanie nawet najbardziej wysmakowanych dekoracji. Ciekawy jest też pomysł z alter ego matki, w które wcielają się aż dwie tancerki: Iwona Pasińska i Paulina Wycichowska. Dzieciom spodoba się Matka (Iwona Loranc), chociaż budząc syna, powinna kierować się wprost do niego, a nie do publiczności. Ten efekt obcości w tym przypadku wypada sztucznie, jak na szkolnej akademii.
Dzieci powinny oglądać "Pokój kameleon" z rodzicami. Dla obu stron będzie to dobra lekcja.
