Artykuły

"Łódź - Europejska Stolica Kultury 2016. Najlepszy kandydat" - przekonują rozwieszone w mieście plakaty. Szefowie instytucji kulturalnych wyraźnie mają jednak problem z rozumieniem - wieloznacznego w końcu - terminu "kultura" - piszą Katarzyna Rakowska i Monika Wasilewska w Gazecie Wyborczej - Łódź.

Przypominamy: wywodzi się on z łacińskiego słowa "colere", czyli "dbać", "pielęgnować". Tymczasem łódzkim instytucjom kultury różnie wychodzi pielęgnowanie gustów łodzian. Obca jest im także dbałość o porządek oraz aktualną i atrakcyjną prezentację oferty. Łódź Art Center, inicjator starań o przyznanie Łodzi zaszczytnego tytułu stolicy kultury, nie świeci przykładem. W drzwiach budynku od frontu wiszą przyblakłe plakaty zapowiadające wystawę młodej fotografii. Dziś jest ona starsza o blisko półtora roku, bo ekspozycja gościła przy ul. Tymienieckiego w kwietniu 2006. Informacja o imprezach jest albo spóźniona, albo szaleńczo wyprzedza bieżący rok: całą powierzchnię należącego do galerii billboardu zaklejono plakatami "Łódź europejską stolicą kultury 2016". Co będzie za dziewięć lat - wiadomo. Co będzie za kilka tygodni i miesięcy - niestety nie.

Beztroskie wyklejanki uprawia Śródmiejskie Forum Kultury. Drzwi, brama, ściana - każde miejsce jest dobre, by przytwierdzić plakat. I nieważne, że zrywa się go potem razem z tynkiem, a wszystkie rogi afisza sterczą "niechlujnie, bo nie można ich dokleić do nierównej powierzchni. Zamiast w szklaną gablotę albo tablicę korkową inwestuje się tu w "przytulny" klimat niczym z pokoju nastolatka. A pachnie niezmiennie: jak w dworcowej toalecie.

Festiwal flejtuchowatości rozgrywa się przed łódzką operetką. Podmuchy wiatru szarpią strzępami wyblakłych afiszów. Jeśli ktoś odważyłby się - a trudno powstrzymać obrzydzenie

Wiatr ma też co robić przed Arlekinem, który wybrał jarmarczny sposób informowania o swojej obecności przy ul. Wólczańskiej. Baner z repertuarem zastąpiono przewleczonym przez całą szerokość ulicy sznurkiem z kolorowymi chorągiewkami, przywołującymi klimatwiejskich procesji. Tyle że kościelne ozdoby znikają z miejskiego pejzażu zaraz po Bożym Ciele, zaś dyrektor Waldemar Wolański reklamuje się w ten sposób cały rok.

Nowy sezon kulturalny zbliża się wielkimi krokami, ale nadal nie wiadomo, na co warto szykować pieniądze. Na osiem łódzkich teatrów tylko jeden - Pinokio - wywiesił repertuar na wrzesień. Mały teatr lalkowy dba o widzów lepiej niż np. wielki Wielki. Zresztą podczas wakacji turysta z łatwością może pomylić operę z siedzibą stojącego po sąsiedzku sądu, bo od frontu próżno szukać nazwy instytucji czy baneru zapowiadającego imprezy nowego sezonu. Może to wynik ufnego założenia, że wszyscy widzowie mają w domu internet? Ale Jaracz i Muzyczny mają kalendarze na stronach www kończące się na sierpniu. Pustymi rubrykami.

Teatr Nowy w szklanych gablotach przy ul. Zachodniej zachwala Łódź jako najlepszego kandydata do miana stolicy kultury. Ale choć za sześć dni startuje z premierą "Zabaw..." wg tekstu Edny Mazyi, a dwa tygodnie później wprowadza na scenę kolejny spektakl, reklamuje przed budynkiem Festiwal Flamenco, który skończył się 29 lipca! Zresztą flamenco trzyma się mocno na większości słupów ogłoszeniowych w mieście, także przed budynkiem opery. Wyraźnie organizatorzy pozostają wierni zasadzie "Byle do wiosny"!.

Także pod Powszechnym wiszą fotki z " Jeszcze jednego do puli", którym teatr zamknął sezon w lipcu. Późno skończył, więc przedluża wakacje. Dopiero pod koniec września zagra "Szalone nożyczki" Paula Portnera. O tym, że wcześniej przyjeżdża tu z Omska "Ożenek" Mikołaja Gogola, zaproszony na Festiwal Dialogu Czterech Kultur, można się dowiedzieć tylko z internetu.

Minus dajemy też Muzeum Sztuki, na którego fasadzie wisi baner "Swingującego Londynu", informujący, że wystawa zakończyła się 19 sierpnia. Zabrakło dopisku, że termin ekspozycji został wydłużony.

Jedno jest pewne - działy promocji teatrów i muzeów nie zasłużyły na premię, a ich szefowie mogliby gospodarskim okiem spój rżeć na swoje siedziby, zanim zasiądą w gabinetach.