Życiodajny koncert
Czujemy się, jakbyśmy byli na koncercie. Dwójka młodych wykonawców w rytmie granego na żywo hip hopu buntuje się przeciwko otaczającemu choremu światu. Wola o tlen
Premiera " Tlenu" miała miejsce kilka lat temu w jednej z moskiewskich piwnic, gdzie swoją siedzibę ma Teatr Doc. Tekst sztuki w towarzystwie aktorki rapował wtedy sam autor Iwan Wyrypajew (rocznik 1974), jeden z najciekawszych dramaturgów obecnej sceny offowej Rosji. W ubiegłym roku oboje zaprezentowali się na toruńskim Kontakcie, zdobywając Grand Prix. Od tamtego czasu Paweł Niczewski jest już trzecim reżyserem w Polsce, który sięga po ten tytuł.
" Tlen" nie jest sztuką, którą wystawia się w klasycznych salach teatralnych. Nawet surowa przestrzeń Piwnicy przy Krypcie zamienia się na ten wieczór w kameralny klub muzyczny - klimatu dodaje witrażowa lampka umieszczona nad sceną. Jesteśmy na koncercie. Dwoje młodych ludzi o takim samym imieniu Sasza (grają ich Iza Kała i Krzysztof Czeczot) w takt granej na żywo hiphopowej muzyki prowadzi rozważania na tematy moralne i egzystencjalne. W dziesięciu kompozycjach z powtarzającymi się refrenami, niczym w dziesięciu przykazaniach, mocnym tekstem rapują o zakłamaniu, nienawiści, namiętności, zbrodni, szaleństwie. " Tlen" jest buntem wobec otaczającego świata; ale też próbą szukania w jego chaosie czegoś wartego przeżycia, czegoś ożywczego niczym tlen.'Taką moc ma choćby miłość - miłość, w imieniu której zarąbuje się żonę łopatą.
Krzysztof Czeczot zbudował rolę, żarliwie naśladując hiphopowych wykonawców. Aktor jest bardzo utalentowany, jednak żeby stworzyć z "Tlenu" bardziej autentyczne widowisko, mniej tu trzeba kreacji, więcej bycia sobą. Najwyraźniej premierowa trema przyczyniła się do zbytniego usztywnienia Izy Kały, debiutującej studentki kończącej łódzką szkołę teatralną.
Ważna w tym przedstawieniu jest muzyka. Paweł Baska, Konrad Cwajda i Tomasz Kubik nie kreują się tu na hiphopowych specjalistów. Skromnie, w tle podają aktorom na żywo muzykę zaskakującą różnorodnością, momentami brzmiącą ostro, momentami lirycznie, świeżą. Nic tylko wdychać.
