Bez udziwnień
"Trans-Atlantyk" w reż. Barłomieja Wyszomirskiego w Teatrze Jeleniogórskim. Pisze Piotr Bogdański w Wiadomościach Wałbrzyskich online.
Teatr w Jeleniej Górze w nowy rok wszedł adaptacją "Trans-Atlantyku" Witolda wg Gombrowicza. Trzeba przyznać, że twórcy spektaklu obrali sobie zadanie na pewno niełatwe. Ten klasyk rodzimej literatury gościł na polskich deskach teatralnych niezliczoną ilość razy. W tej sytuacji można było mieć spore oczekiwania. "Tran-Atlantyk" w reżyserii Barłomieja Wyszomirskiego może nie zawodzi, ale także niczym nie zaskakuje. Oto kolejny niezły spektakl przygotowany przez bardzo dobry jeleniogórski zespół teatralny. W roli głównej występuje Jacek Grandowy. I jak się można było spodziewać ten utalentowany aktor poradził sobie z rolą znakomicie. Artysta uczłowieczył Gombrowicza. Na dwie godziny wielki pisarz stał się jednym z nas - mężczyzną ze zwykłymi problemami i wątpliwościami.
Aktor przekonująco i z wyjątkową łatwością operuje nieco staroświeckim językiem. Pozostali aktorzy skutecznie, lecz bez fajerwerków dźwigają swoje role. Z jednym wyjątkiem. Mistrzem drugiego planu bez wątpienia jest demoniczny Tadeusz Wnuk w roli Gonzala. Kiedy pojawia się na scenie to natychmiast hipnotyzuje widzów. Wówczas wszyscy pozostali aktorzy przechodzą w cień, włącznie z Grandowym. Wciela się on w postać bogatego homoseksualisty, który jest sprawcą całego zamieszania. Skoro jesteśmy przy fabule "Trans-Atlantyku" to przypomnę, że opowiada o wyjeździe Gombrowicza do Brazylii. Akcja toczy się tuż po wybuchu drugiej wojny światowej. Zmuszony do emigracji wśród poloni amerykańskiej. Spotyka się z różnymi postawami Polaków. Skromna dekoracja nie przeszkadza w odbiorze sztuki. Dzięki reżyserowi i aktorom "Trans-Atlantyk" po ponad pół wieku od powstania dramatu ogląda się bez nadmiernego wysiłku. Reżyser na szczęście nie próbował udziwnić przekazu. Dzięki temu myślę, że decydując się wizytę w Teatrze w Jeleniej Górze nie będą Państwo żałować.
