Pokolenie 9/11 i jego teatr
Praca nad spektaklem, który zamyka roczny projekt ministerialny "Generacja 9/11", trwała prawie rok. To druga edycja rocznego programu edukacyjnego, który rozpoczął się w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych w Olsztynie w 2004 roku - Tak naprawdę najważniejszy w powstawaniu spektaklu nie jest sam efekt, ale praca nad nim - mówi Przemysław Wasilkowski, reżyser spektaklu.
Poruszamy problemy młodej generacji w globalnej wiosce - mówi Przemysław Wasilkowski [na zdjęciu], reżyser spektaklu "Czarne na biało-niebieskim". Premiera w niedzielę o godz. 19 w Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych przy ul. Parkowej.
Praca nad spektaklem, który zamyka roczny projekt ministerialny "Generacja 9/11", trwała prawie rok. To druga edycja rocznego programu edukacyjnego, który rozpoczął się w CEilK w 2004 roku. Twórcy wzięli na warsztat dwa nieteatralne teksty: "Łaknąć" Sarah Kane i "Próby jej życia" Martina Crimpa.
Jak twierdzi reżyser, młodzi aktorzy wnieśli do spektaklu sporo swoich pomysłów. - Tak naprawdę najważniejszy w powstawaniu spektaklu nie jest sam efekt, ale praca nad nim - mówi Wasilkowski. - Zespół podzieliłem na dwie grupy. Ludzie, którzy dołączyli do projektu w zeszłym roku, wzięli na warsztat tekst Crimpa. Pracowali z nimi między innymi aktorzy, którzy mają dłuższy staż w projekcie i skupili się na opowiadaniu Kane. Chodzi o to,
aby uczestnicy sami starali się trzymać dyscyplinę w grupie, uczyli się organizacji działań teatralnych, pomagali sobie, a także spróbowali pracy reżysera. To takie przygotowanie do późniejszej pracy animatora.
Tytuł projektu - "Generacja 9/11" nawiązuje do sytuacji dorastającego pokolenia. - "9/11" to symbol przepaści, przełomu, po którym świat przewrócił się do góry nogami - tłumaczy reżyser. - Spektakl mówi o problemach młodej generacji. Crimp patrzy na to od strony socjologicznej: media robią nam sieczkę z mózgu, z drugiej strony młodzi bronią się przed tym, szukają dla siebie alternatywy. Drugi temat, o którym staramy się opowiedzieć, to potrzeba odblokowania swoich uczuć, potrzeba porozumienia w rodzinie i budowy zdrowych relacji wśród rówieśników. Tekst Kane to dla młodych aktorów okazja do wyrzucenia stłumionych emocji.
