Balet tajemniczej nocy
Szymanowski i taniec – ten tytuł z pozoru nie wygląda atrakcyjnie, ale kryje się za nim interesująca propozycja. Trzech polskich choreografów różnych generacji postanowiło przedstawić baletowe wersje trzech utworów tego kompozytora.
Sam Karol Szymanowski napisał właściwie tylko jeden balet – Harnasie – stanowiąc przykład twórczego wykorzystania pulsującego emocjami góralskiego folkloru. Ale Emil Wesołowski w swej interpretacji odszedł jednak od tej ludowej dosłowności i je go Harnasie mają walor uniwersalny, przenosząc akcję w czasy bliższe współczesnemu widzowi. Wznowione Harnasie Wesołowskiego miały premierę w 1997 roku, a dwa pozostałe balety składające się na piątkowy wieczór w Teatrze Wielkim to prace nowe.
Ewa Wycichowska dla Opery Narodowej ułożyła choreografię do Stabat Mater, religijnego utworu, w którym Szymanowski połączył archaiczną surowość z nowoczesnymi na jego czasy rozwiązaniami muzycznymi. A obiecujący choreograf młodego pokolenia Jacek Przybyłowicz wybrał III symfonię Pieśń o nocy o niepowtarzalnym, tajemniczym i orientalnym klimacie.
