Syn marnotrawny wraca do domu
Reżyserka śmieje się, że z dramatem Jean’a Luca Lagarce’a chodziła w plecaku.
– Tekst znam ze szkoły teatralnej we Francji, odkryłam go jeszcze zanim stał się głośny dzięki filmowej adaptacji Dolana. Marzyłam o wystawieniu tego tytułu. Dla Francuzów to kanoniczny dramat – tak jak polscy młodzi aktorzy marzą na przykład o Płatonowie tak Francuzi chcą zagrać właśnie tę rodzinę, wcielić się w Louisa, jego matkę, Suzanne, Catherine i Antoine. Lagarce jest dla nich autorem kultowym, który rozpala wyobraźnię, przedstawicielem młodej fali we francuskim teatrze, twórcą autobiograficznym. W Polsce pisarz jest kompletnie nieznany, a tytuł Tylko koniec świata kojarzony przede wszystkim z Xavierem Dolanem – opowiada Rucińska. I apeluje: – Niech wraz z premierą naszego spektaklu Lagarce stanie się chętniej czytany!
Krótsza, 30-minutowa wersja jej spektaklu, powstała na potrzeby Festiwalu Młodych Reżyserów organizowanego przez Akademię Sztuk Teatralnych i Teatr Ludowy. Tak dramat trafił na nowohucką scenę. Adaptacja Rucińskiej będzie pierwszym przeniesieniem tekstu na deski teatru. Francuski dramat opowiada historię młodego pisarza (Louisa), który wraca do domu po 12 latach nieobecności. Chce zobaczyć rodzinę: matkę i siostrę, którą zapamiętał jako małą dziewczynkę oraz brata i nieznaną mu wcześniej bratową. Odbija się jednak od ściany wyobrażeń, pretensji i niedomówień. – Louis jest alter ego autora, twórcą, artystą, ale też synem marnotrawnym, renegatem we własnej rodzinie, bohaterem, z którym wszyscy możemy się utożsamić. Jego postać z jednej strony przywołuje pytania o cenę indywidualizmu, własnej afirmacji, a z drugiej o wykluczenie ze społeczności stygmat homoseksualizmu – wyjaśnia reżyserka.
Z bohaterami dramatu spotkamy się w domu. – Nie mamy pewności czy to dom, jego metafora czy tylko wspomnienie o nim. W tekście Lagarce’a narracja nie jest linearna, przez co to opowieść wieloznaczna, ciekawsza niż film Dolana Pisarz nie próbuje dawać recepty, ale zmierzyć się z pewnym doświadczeniem. Dlatego będzie to spektakl który trzeba przeżyć i wyciągnąć z niego własne w nioski, dla własnego życia – mówi Rucińska.
Ważną rolę w spektaklu odegra muzyka Dawida Suleja-Rudnickiego. – Dzięki ekscytującej, współistniejącej ze światem Lagarce’a muzyce, dramat będzie mógł być odbierany na wielu poziomach – zapewnia reżyserka.
