Kraków. Między wersami - nowy cykl spotkań z poezją w Teatrze. Słowackiego
Już w najbliższą niedzielę Teatr im. Słowackiego rozpoczyna nowy cykl spotkań z poezją pod nazwą MIĘDZY WERSAMI, kuratorem całości jest Tomasz Cyz.
W eseju Poezja odeszła z teatru (2007) Adam Zagajewski pisał, że stało się tak między innymi dlatego, że wiersz jest „jak wolny ptak, który może zerwać się z gałęzi i polecieć w nie wiadomo którą stronę”. A aktor chce z góry zdecydować, „dokąd wiersz pójdzie, w którą skręci ulicę, do której kawiarni wejdzie, jakiego papierosa zapali”. Odeszła także dlatego, że dla poety każdy wiersz jest przedostatni, a aktorzy „nie znają tego jeszcze nie napisanego wiersza i recytują wiersz ostatni, a nie przedostatni”.
Cykl Między wersami chce traktować każdy wiersz jako przedostatni. „Nie-zanadto-interpretowany”, gorący, zimny, intymny, ekstrawertyczny, wiersz jak ptak, wolny i dopiero co napisany. Wiersz spotkany z muzyką, z przestrzenią, ze światłem, przefiltrowany przez głos aktorki/aktora, przez wyobraźnię i potrzebę widza.
Każdorazowo nazwisko poetki/poety staje się hasłem-tematem i znajduje indywidualne koncertowe rozwiązanie – zależnie od tonacji, wewnętrznej myśli i ukrytej melodii wierszy. Przeznaczone do jednorazowego użytku, możliwe do powtórzenia i translokacji.
Harmonogram:
4.10.2020 Między wersami: Poezja Powszechna
(we współpracy z Tygodnikiem Powszechnym)
15.11.2020 Między wersami: Kora
(kierownik muzyczny Paweł Mykietyn)
20.12.2020 Między wersami: Tomasz Różycki
(aktorom towarzyszyć będzie jazzman Mikołaj Trzaska)
Spotkanie I
Między wersami: poezja powszechna – teraz
Organizatorzy: Teatr im. J. Słowackiego i „Tygodnik Powszechny”
Goście: Darek Foks, Magdalena Kicińska, Agnieszka Wolny-Hamkało, Jacek Podsiadło, Bohdan Zadura, Rudka Zydel.
Scenariusz i prowadzenie: Grzegorz Jankowicz
Poezja, która opowiada o doświadczeniach ważnych dla nas wszystkich. Zaproszonych gości poprosiliśmy o prezentację utworów własnych i cudzych, które odpowiadają na pytanie o kształt teraźniejszości. To oczywiste, że nie ma jednej teraźniejszości, tak jak nie ma jednej rzeczywistości. Każda i każdy na swój sposób je przedstawia i inaczej współkształtuje. Byliśmy ciekawi, jakie obrazy współczesnego świata wyłaniają się z pisanych dziś wierszy. Na co zwracają uwagę poetki i poeci? Czy zajmuje ich to, co prywatne, czy to, co publiczne? Czy ich wiersze opowiadają historie indywidualne czy zbiorowe? Czy ich tematem są emocje, a może problemy społeczne i ekonomiczne? Kiedyś oknem otwartym na rzeczywistość była powieść. Dziś często bywa nim poezja.
Wydarzenie towarzyszy jubileuszowi 75-lecia Tygodnika Powszechnego..
Wydarzenie jest tłumaczone na Polski Język Migowy.
