Artykuły

Rzeźby przedstawiające muzy wraz z cokołem ważyły ponad 20 ton. Pomimo to ich demontaż zajął tylko około półtorej godziny. Skomplikowanej operacj i ściągania potężnych rzeźb z gmachu Teatru im. Wandy Siemaszkowej przyglądało się kilkudziesięciu rzeszowian.

Wśród nich i był Bronisław Rychtarski, człowiek, który był obecny przy montażu muz. - To był październik albo listopad 1962 roku. Byłem wtedy zastępcą kierownika robót w tzw. przemysłówce. To nasz dźwig na gąsienicach montował wtedy te rzeźby. Zajęło to jedno popołudnie - opowiadał. W poniedziałek [28 sierpnia] wszystko poszło sprawniej niż ponad czterdzieści lat temu, choć nie obyło się bez problemów. Pierwszy dźwig, który miał przystąpić do ściągania potężnych rzeźb, nie rozpoczął pracy. - Były obawy, że mógłby ich nie udźwignąć - mówi Anna Kulpa, kierownik literacki Teatru im. Wandy Siemaszkowej.

- To wszystko waży grubo ponad dwadzieścia ton. Same muzy to ok. 6-7 ton. do tego dochodzi cokół. Lepiej ściągnąć inną maszynę - tłumaczyli fachowcy biorący udział w operacji. Drugi dźwig pojawił się przy ul. Sokola po 11. Zablokował część ulicy, dlatego ruchem samochodowym w trakcie demontażu musiała kierować policja. Około 11.30 pierwsza z rzeźb została podniesiona. - Żeby tylko nie została uszkodzona - martwiła się Anna Kulpa. Na szczęście obyło się bez problemów i muza po kilku minutach została posadzona na ulicy przed teatrem. Po chwili to samo stało się z drugą oraz cokołem, na którym były osadzone. Kilka minut później ściągnięta została także rzeźba przedstawiająca głowę patronki teatru. - Według projektu zostanie ona zamontowana na budynku teatru od strony Moniuszki. Muzy zostały natomiast przewiezione na ul. Szopena w pobliże szkoły muzycznej - mówiła Anna Kulpa. Przy ul. Szopena rzeźby mają być bowiem zamontowane na stale. Taką lokalizację wybrali miejscy urzędnicy. - Teraz trzeba będzie wykonać cokół, na którym osadzone zostaną rzeźby. Zastanowimy się także, czy muzy będą czyszczone z patyny, którą są pokryte - słyszymy w rauszu.