Artykuły

"Pamiętajcie o ogrodach czyli rozważania na dworcu" (spektakl przedpremierowy) w reż. Julii Wernio w Teatrze Powszechnym w Łodzi. Pisze Leszek Karczewski w Gazecie Wyborczej - Łódź.

Pokazy będzie można zobaczyć od jutra 27 do 30 czerwca. Każdy widz może aplauzem bądź buczeniem postarać się wpłynąć na ostateczny kształt spektaklu. Ja mam trzy generalne propozycje.

1. Reżyserka Julia Wernio niepotrzebnie podkreśla poetyczność liryki Jonasz Kofty. To tak, jak gdyby zachwalać słownik, argumentując, że ma on alfabetyczny układ haseł. To oczywiste, że poezja pisana jest językiem poetyckim. Kofta już i tak odmienia przez przypadki słowo "miłość". Wieczór kabaretowy "Pamiętajcie o ogrodach czyli rozważania na dworcu" woła o wyrazistych bohaterów, a nie tylko postacie zakochanych i mięsiste sytuacje, a nie tylko widmowe snucie się aktorów po scenie. Zbyt wiele tu sentymentalnej mgiełki (chociaż moc liryki Kofty nieco zwietrzała).

2. Drugi postulat dotyczy kolejnictwa. Reżyserka umieściła piosenki Kofty na dworcu... Oprócz tego, że poszczególne numery przerywają zapowiedzi z megafonu, a muzycy przebrani są w mundury drużyny konduktorskiej, nic z tego nie wynika. Dlaczego nikt nie sprawdza publiczności biletów? Dlaczego nikt nie wjeżdża z wózkiem na kółkach, trzaskając drzwiami, i nie pyta z charakterystycznym zaśpiewem "Kawa - hebrata - piwo jasne"? Przecież spektakl sceny kabaretowej rozgrywa się w foyer; widzowie i tak siedzą przy stolikach. Nota bene: powinny być przykryte serwetami z nadrukiem "PKP". Takich zabaw można by zaproponować mnóstwo: reżyserka nie wymyśliła ani jednej...

3. Byłoby także wskazane, by Elżbieta Wernio, autorka oprawy plastycznej, zdjęła zwisające z sufitu samoloty. Dekoracyjny dywizjon przywodzi na myśl bitwę o Anglię; a chyba nie o to twórcom spektaklu chodzi. Należy też krytycznie przyjrzeć się kontrowersyjnym fatałaszkom, noszonym przez aktorów. Błagam o litość dla Maszy Boguckiej. W lokowanej peruce blond i sztywnym błękitnym kostiumie wygląda jak Gorgona nadana paczką.