Rzeszów. Ostatni etap remontu Siemaszkowej
Już jesienią będzie można oglądać zupełnie odmieniony budynek Teatru im. Wandy Siemaszkowej.
Rozpoczął się kolejny etap remontu teatru. Dwa lata temu zupełnie nowy wygląd nadano widowni m.in. na ścianie i suficie ułożono drewniane płyty zapewniające lepszą akustykę, pomiędzy nimi zamontowano halogenowe oświetlenie, podniesiono podłogę, którą pokryła nowa wykładzina, wymieniono także fotele.
Podczas tegorocznych wakacji zostaną wzmocnione fundamenty budynku, wyremontowane i zmodernizowane foyer. Zmiany czekają też całe zaplecze: sale prób, pracownie krawieckie, garderoby. Odnowione i powiększone zostaną łazienki.
- Przywrócimy także historyczną fasadę sprzed stu lat - mówi Zbigniew Rybka, dyrektor teatru. Na bogato zdobioną elewację budynku powróci sokół i zastąpi muzy. Poza tym w architekturze Rzeszowa pojawi się nowy charakterystyczny element - komin sceny. Dzięki niemu teatr wreszcie będzie mógł używać wyciągów pozwalających na bardzo szybką zmianę dekoracji. Zresztą i scena - zbyt niska i pochylona do tyłu - zmieni się radykalnie, będzie można ją obracać. Zostaną także zakupione nowoczesne urządzenia: akustyczne i oświetleniowe.
- Jesteśmy organizatorami jednego z najstarszych festiwali w Polsce, a do tej pory mogliśmy zapraszać tylko teatry z przedstawieniami, które nie wymagały użycia wyciągów i sceny obrotowej, przez co musieliśmy rezygnować z wielu wartościowych spektakli. Teraz to się zmieni - cieszy się Rybka.
Koszt inwestycji to 10 mln zł: 2,5 mln zł to tzw. środki własne teatru, które dał marszałek (wydano je na remont widowni), a 7 mln zł pochodzi z funduszy unijnych.
* Budynek dzisiejszego teatru powstał w 1892 r. jako siedziba Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" [na zdjęciu]. Był to obiekt wielofunkcyjny, ze sceną i dużą salą widowiskową, gdzie występowały zespoły artystyczne. Organizowano tu także bale i zabawy. W 1948 r. towarzystwo zostało rozwiązane. Sprzęt i budynki stały się własnością miasta. W 1960 r. pozbawiono budynek wszystkich elementów dekoracyjnych. Historyczny gmach był remontowany tylko raz, w latach 60. XX w., kiedy to zmieniono fasadę.
