Artykuły

13 grudnia w TR Warszawa odbędzie się premiera "Cząstek kobiety" w reż. Kornéla Mundruczó. Spektakle TR Warszawa będzie można również zobaczyć na festiwalach w Katowicach i Dreźnie.

Akcja spektaklu rozgrywa się w środkowej Europie, ale tak naprawdę mogłyby wydarzyć się wszędzie. To historia kobiety, która w obliczu straty musi zakwestionować całe swoje dotychczasowe życie. Tragedia sprawia, że traci nie tylko tego, kogo najbardziej kochała, ale i siebie. Czy jesteśmy w stanie spojrzeć na tragedię jako na wyzwanie? Czy możemy dostrzec doskonałość w niedoskonałości? Czy mamy odwagę, aby popełniać błędy i przyznawać się do nich? Odpowiedzi na te pytania kryją się we fragmentach rodzinnej historii.

W czasach poprawności politycznej i #metoo wszystko podlega ocenie i każdy grzech wymaga kary. Osądzamy, nawet jeśli nie potrafimy znaleźć winnego. A co jeśli to właśnie nasza poprawność sprawia, że stajemy się coraz bardziej ograniczeni? Dlaczego tak bardzo potrzebujemy rodziny, aby zarządzać naszym życiem? Czy broniąc tego, co dla nas słuszne, możemy zmienić innych? Czy młoda kobieta, która pierwszy raz w swoim życiu podąża za sercem, a nie za rozumem, może dostać szansę, aby zacząć wszystko od nowa?

"Cząstki kobiety", reż. Kornél Mundruczó

premiera: 13 grudnia 2018, TR Warszawa/ATM Studio

kolejne spektakle: 16, 18, 19 i 20 grudnia 2018

bilety: bilety.trwarszawa.pl

***

TR Warszawa w trasie

"Puppenhaus. Kuracja" (na zdjęciu), reż. Jędrzej Piaskowski

12 listopada, Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE, Katowice

Mówiono o nich "zdrajczynie narodu", "kolaborantki", "odszczepieńcy". Ich winą było utrzymywanie intymnych relacji z niemieckimi żołnierzami podczas okupacji. Aktorki, śpiewaczki, gwiazdy kina i kabaretu. Czy rzeczywiście zasłużyły na infamię i kary, wymierzane przez podziemie? Jakie były ich motywacje? Czy mamy moralne prawo je dzisiaj oceniać?

Spektakl reżysera Jędrzeja Piaskowskiego i dramatopisarki Magdy Fertacz jest próbą spojrzenia na problem zdrady i kolaboracji z perspektywy osobistej pamięci. Scenariusz inspirowany jest m.in. autentycznymi historiami Marii Malickiej, wybitnej przedwojennej aktorki, dla której zbudowano scenę przy Marszałkowskiej 8. Artystkę, oskarżoną o kolaborację z Niemcami podczas okupacji, po wojnie objęto zakazem występowania w Warszawie. Inspiracją dla spektaklu jest również postać Arletty, właściwie Leonie Bathiat, słynnej aktorki francuskiego kina i teatru lat 30. i 40., w czasie wojny utrzymującej bliskie relacje z Niemcami, po wojnie skazanej na więzienie a następnie kontynuującej karierę narodowej gwiazdy, a także historia Deutsches Filmtheater, działającego w budynku Teatru Rozmaitości podczas okupacji, oraz Mon Café, kawiarni mieszczącej się przed i w trakcie II wojny światowej w Alejach Jerozolimskich, będącej popularnym miejscem spotkań warszawskich homoseksualistów i homoseksualistek.

Konstruując teatralną fantazję na temat wojennej historii, twórcy zadają szereg pytań dotyczących stygmatyzacji, karania i oceny ludzi, którzy z różnych powodów podczas okupacji uciekali od heroizmu, obowiązku walki oraz poświęcenia życia dla ojczyzny. W jaki sposób konstruowana jest pamięć historyczna i moralna ocena postaw z przeszłości? Jakie są granice intepretacji i fantazjowania na temat historii, w którą wpisane są trauma i heroizm? Jak wyleczyć zbiorową pamięć?

Twórcy dziękują dr Joannie Ostrowskiej z Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego za wskazanie oraz udzielenie informacji na temat dramatu "Lalka z łóżka nr 21" Djordje Lebovica.

Spektakl został realizowany w ramach konkursu Debiut TR, wspierającego rozwój najciekawszych reżyserów i reżyserek teatralnych młodego pokolenia. Co roku laureat/laureatka nagrody zapraszani są do wyreżyserowania spektaklu w TR Warszawa. Nagroda Debiut TR powołana została w 2015 roku i przyznawana jest co roku na Forum Młodej Reżyserii organizowanym przez Akademię Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Pierwszym laureatem konkursu był Jędrzej Piaskowski, student Wydziału Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, który zrealizował w TR Warszawa spektakl "Puppenhaus. Kuracja". Kolejnymi laureatami nagrody są: Klaudia Hartung-Wójciak, studentka Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie (Debiut TR 2016), która wyreżyserowała w TR Warszawa "Chinkę" (prem. 29.06) oraz Grzegorz Jaremko, student Wydziału Reżyserii Dramatu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie, który zrealizuje przedstawienie "Woyzeck" w sezonie 2018/2019 w TR Warszawa.

Młody TR to nurt programowy, w ramach którego TR Warszawa wspiera rozwój nowych talentów teatralnych, prowadząc takie projekty jak np. Teren Warszawa, Teren TR, Debiut TR, rezydencje artystyczne, gościnne pokazy prac dyplomowych i spektakli, czy przedstawienia repertuarowe, do realizacji których zapraszani są debiutujący twórcy i twórczynie. TR Warszawa pełni rolę artystycznego schronu, w którym młodzi artyści i artystki mogą eksperymentować i realizować swoje pomysły na teatr. W ramach programu Młody TR w ostatnich sezonach artystycznych swoje spektakle zrealizowali m. in. Anna Karasińska ("Ewelina płacze" i "Fantazja"), Piotr Trojan ("Grind/r"), Magda Szpecht ("Możliwość wyspy"), Wojciech Blecharz ("Soundwork"), Katarzyna Kalwat i Marta Sokołowska ("Holzwege"), Małgorzata Wdowik ("Piłkarze" i "Strach"), Jędrzej Piaskowski ("Puppenhaus. Kuracja", "Dawid jedzie do Izraela") oraz Klaudia Hartung-Wójciak ("Chinka").

***

"Męczennicy", reż. Grzegorz Jarzyna

18 listopada, Ogólnopolski Festiwal Sztuki Reżyserskiej INTERPRETACJE, Katowice

Europa żyje w strachu, po raz pierwszy od czasów totalitaryzmów. Czego się boimy? Innego, który przyjdzie i zniszczy nasze wartości, styl życia i bezpieczeństwo. Radykalnych ruchów religijnych, które chcą kontrolować życie jednostek i całych społeczeństw. Kryzysu ekonomicznego, który uderza w rodziny i całe wspólnoty, podważając poczucie stabilności. Odpowiedzią na lęki jest zwrot w stronę zasad wiary. To one mają zapewnić stały fundament, na którym można budować życie wśród ruchomych piasków. Oddzielić dobre od złego, moralne od niemoralnego.

Co jednak, gdy wiara zamienia się w dogmatyzm? Kiedy staje się mieczem, który przecina człowieka, rodzinę, wspólnotę? Kiedy idealistyczne pobudki prowadzą do religijnego fanatyzmu?

"Nie bój się" - mówi Lidka, bohaterka spektaklu Grzegorza Jarzyny. Uczennica gimnazjum szuka w Biblii odpowiedzi na pytanie o swoje lęki, o to kim jest i po co żyje. Nagła zmiana jej zainteresowań i zachowania, budzi niepokój ojca, jest niezrozumiała dla rówieśników i nauczycieli. Ale dla Lidki opinia otoczenia się nie liczy. Jest jeden cel i jedna prawda, dla których trzeba poświęcić wszystko.

Spektakl Grzegorza Jarzyny podejmuje próbę analizy mechanizmu strachu i fanatyzmu, z którym konfrontuje się współczesny świat. To dramatyczna opowieść o ludziach, gotowych zapłacić najwyższą ceną za wartości, w które wierzą. Skąd bierze się taki rodzaj determinacji? Jak rodzą się ekstremizmy religijne? Czym jest wiara dla współczesnego człowieka? Gdzie jest jej miejsce w liberalnym systemie? Czego boi się dzisiejsza Europa? Czego boimy się my?

***

"Fantazja", reż. Anna Karasińska

24-25 listopada, Polski Transfer Festival, Drezno

Surrealistyczne poczucie humoru i siła wyobraźni spotykają się w "Fantazji", drugim spektaklu Anny Karasińskiej dla TR Warszawa. Autorka błyskotliwego i przewrotnego przedstawienia "Ewelina płacze, w "Fantazji" bada fenomen teatru - miejsca, gdzie fikcja staje się realnością. Spektakl powstaje na żywo, na oczach widzów. Aktorzy nie mają przydzielonych ról, a ukryta na balkonie reżyserka opowiada, kogo w danej chwili grają.

Pasażer, który trzymał przede Tobą poręcz w autobusie, kobieta, której uczuć nikt nie rozumie, osoba, która zapakowała dla Ciebie rodzynki do paczki w dalekim kraju i człowiek, który wskoczył do rzeki w chińskiej prowincji Xian. Wszyscy są bohaterami spektaklu "Fantazja", ale żaden nie pojawia się na scenie. Żyją wyłącznie w naszej wyobraźni. Czy istnieją rzeczy i ludzie, których nie da się wyobrazić w teatrze?