Wesoły teatr
Przybył Warszawie nowy teatr rewjowy, dostępny dla szerokich mas, w dzielnicy wolskiej, tam, gdzie przed dwoma laty takiem powodzeniem cieszył się teatrzyk tego samego typu, pod tą samą, co obecna dyrekcją p. Z Woyciechowskiego. Sądząć z życzliwego przyjęcia premjery przez publiczność, teatr "Wesołu" ma przed sobą przyszłość: rewja "Tango i miłość" podobała się ogólnie i była oklaskiwana.
Z rewji tej, obfitującej w humor chwilami nieco jaskrawy, (jak np w sketchu, wybornie granym przez pp Nowicka, Soboltównę iWojnata), wyróżnić nalży przedwszystkiem świetne pod względem wykonania frywolne "piosenki ludowe", w których zbiera rzęsiste oklaski doskonała ich odtwórczyni Stanisława Nowicka, dalej ładna piosenkę Lenoira "nie dziś" ze ślicznym tekstem T Stach, wesołe sketche Ortyma i Starskiego, melodyjny walc Białostockiego z bardzo ładnemi słowami Jastrzębca, zręczną piosenkę W Krupińskiego "Każdy kieliszek jest przedostatni" z wybornym refrenem Krystjana i bardzo ładnie, z wdziękiem wykonaną przez p. L. Niemirzankę piosenkę "Pomyśl czt warto".Dobrze sprawiłą sie orkiestra od wodza kapelmistrza T. Górzyńskiego.
