Szczecin. "Gęstość zaludnienia" - premiera studencka i spotkanie
6 i 7 października godzinie 19 w Teatrze Kana studencka premiera "Gęstość zaludnienia" połączona z otwartymi spotkaniami z twórcami (reżyserem, aktorami), a także z Aleksandrą Antonowicz-Cyglicką, która poprowadzi dyskusję "Perspektywa nadziei w dramacie".
Po premierach studenckich zapraszamy na spotkania:
6 października spotkanie z twórcami spektaklu: reżyserem Krzysztofem Popiołkiem oraz aktorami: Bibianną Chimiak, Karoliną Sabat, Piotrem Starzyńskim i Dariuszem Mikułą.
7 października PERSPEKTYWA NADZIEI W DRAMACIE spotkanie z twórcami spektaklu (reżyserem Krzysztofem Popiołkiem oraz aktorami: Bibianną Chimiak, Karoliną Sabat, Piotrem Starzyńskim i Dariuszem Mikułą), które poprowadzi Aleksandra Antonowicz-Cyglicka (filozofka, od roku 2006 pracuje w Polskiej Zielonej Sieci. Od 2010 jest również prezeską Fundacji Artykuł 25, która realizuje program edukacyjny dla młodzieży Spotkanie z Innym oraz program Sun at work polegający na budowie małych elektrowni solarnych dla szkół i przychodni w krajach Afryki. Jest członkinią Rady Programowej Współpracy Rozwojowej działającej przy Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Od 11 lat koordynuje projekty pomocowe z afrykańskimi organizacjami pozarządowymi w Ghanie, Tanzanii i Kenii, międzynarodowe kampanie pokazujące globalne zależności):
"Jak pojemny jest człowiek?", "Sztuka to surowica, może zaszczepić w nas cudze doświadczenie", "Czarnobyl to temat Dostojewskiego. Próba usprawiedliwienia człowieka", "Gdzie ja jestem?", "Jak o tym zapomnieć?", "Chcę zrozumieć, dlaczego znosimy takie cierpienia? Za co?", "Co mnie uratowało? Popchnęło w stronę życia?", "Jak mam dalej żyć?" - to zdania, które padają po katastrofie czarnobylskiej, spisane przez noblistkę Swietłanę Aleksijewicz. I wołają o odpowiedź. Domagają się odpowiedzi.
W świecie po katastrofie nic nie jest już takie samo: radykalnego przewartościowania wymagają podstawowe kategorie, wartości, wiedza. Następuje pęknięcie, które niełatwo będzie skleić. "Gdzie ja jestem?" prowokuje do rozmowy o roli katastrof w życiu jednostki i o przemianie, jaką niesie ze sobą sytuacja dramatyczna.
Spotkanie z "Czarnobylską modlitwą. Kroniką przyszłości" otwiera dyskusję o dramacie jako przestrzeni skrajnego doświadczenia egzystencjalnego. W polu naszego zainteresowania znajdzie się pytanie o rolę literatury wobec cierpienia jednostki. Czy można tam szukać możliwych dróg wyjścia z dramatu? Jakie są strategie walki i strategie przetrwania bohaterów dramatu? Jaka jest sytuacja i rola czytelnika/widza wobec widoku cudzego cierpienia? Wreszcie: czy wierzymy, że literatura - jako zapis doświadczenia egzystencji poszczególnych ludzi - opowiada się po stronie przestrzeni wewnętrznej wolności, przestrzeni nadziei na wyjście z sytuacji dramatycznej, jak chciał św. Augustyn: "nawet w zniewolonym ciele myśl pozostaje wolna"? Czy jest ona tylko kołysanką dla większości, o której Dostojewski pisze: "a przecież wielu ludziom tego tylko potrzeba, aby ich ukołysać do snu".
