Odwiedziny
"Odwiedziny" w reż. Pawła Szkotaka w Teatrze Polskim w Poznaniu. Pisze Tomasz Borowski w poznańskim portalu Tutej.pl.
Żyją "po cichu". Samotna matka, jej przyjaciel, bezrobotna córka, syn próbujący się usamodzielnić. Problemy ani większe, ani mniejsze niż te, z którymi spotykamy się na co dzień. Zapraszają nas do swego domu w Teatrze Polskim.
Wchodzimy do pachnącej świeżym drewnem Malarni. Wygodne krzesła przykryte kremowym materiałem. Scenografia pokoju w minimalistycznej estetyce. Kremowa sofa, lampa z IKEA. Zwykłe mieszkanie Cztery osoby, cztery charaktery, cztery pary zagubionych oczu. Lęk, brak porozumienia, zagubienie, problemy z komunikacją. Córka - odpowiadająca półsłówkami, "tak", "nie", "nie wiem". Kipiące emocje i niemożliwość ich wyrażenia. Matka - bezradna, krzykliwa, milcząca. Mężczyzna - zakłopotany, zagubiony, czasem pozornie beztroski. Syn - opiekuńczy, sentymentalny, bezradny. Swoisty czworokąt będący studium samotności i pragnienia miłości w każdej postaci. On - ją, ona - jego, brat - siostra, córka - matka, matka - syn, kobieta - mężczyzna. Sieć pragnień i zależności. Nic nie jest jednoznaczne, niczego nie można oczekiwać. Można za to przewidzieć, że nic się nie wyjaśni. Nie będzie happy endu. To jest życie, a nie hollywodzka produkcja.
Siedzimy, jesteśmy gośćmi w odwiedzinach u bardzo blisko grających nas aktorów. Czujemy ich, są obok, ich problemy stają się naszymi. Spektakl na pierwszy rzut oka wydaje się być bardzo zwykłym, normalnym, domową sceną odegraną na deskach teatru. Ale czy życie nie bywa takie właśnie? Czy nie zachowujemy się niekiedy jak bohaterowie "Odwiedzin"?. To spektakl o nas. Zdecydowanie warto. Zajrzeć w głąb siebie.
