Łódź. Premiera z wernisażem grafik w Wielkim
2 grudnia w Teatrze Wielkim się światowa prapremiera "Złotego runa" Aleksandra Tasmana. Wydarzeniu będzie towarzyszyć wernisaż prac graficznych Joanny Tumiłowicz.
Cykl grafik "Król Ubu, czyli Poczet Polskich Kompozytorów Współczesnych" wiąże się z operą Krzysztofa Pendereckiego pod tym samym tytułem, a także ze znaną sztuką Alfreda Jarry'ego należącą do teatru absurdu. W zamyśle artystki historia ta to talia dziwnych kart, którymi bohaterowie grają o życie i karierę. Absurdalnymi argumentami są karciane kolory (kier, karo, pik i trefl), które każda osoba występująca w talii ma do swojej dyspozycji. W tych kartach są oczywiście cztery: króle, damy, walety, asy, dwa jokery oraz dwójka, trójka, czwórka, piątka i szóstka. Wszystkie figury mają swoje odpowiedniki w bohaterach opery Krzysztofa Pendereckiego i sztuki Alfreda Jarry'ego. Dodatkową atrakcją cyklu grafik jest fakt, że zamiast zwykłych postaci na kartach talii Króla Ubu znalazły się podobizny 42 polskich kompozytorów współczesnych tworzących muzykę klasyczną. Na prezentowanych portretach znajdujemy odniesienia do biografii i konkretnych dzieł muzycznych tych twórców. Wybór jest subiektywny i zawiera kompozytorów, których artystka poznała osobiście lub wykonywała ich muzykę.
wernisaż / 2 grudnia 2016 podczas prapremiery ZŁOTEGO RUNA
Joanna Tumiłowicz - grafik, recenzent muzyczny. Jej wykształcenie matematyczne i muzyczne mają kardynalne znaczenie dla wyobraźni plastycznej. 15 lat pracy w dziedzinie optymalizacji konstrukcji nauczyło ją precyzji, dążenia do porządku intelektualnego i wzrokowego. Z kolei 18-letnie śpiewanie w Chórze Filharmonii Narodowej pogłębiło jej wrażliwość na sprawy koloru, światło, rytm i kompozycję dzieła. W 2013 uzyskała dyplom magistra na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie w pracowniach - Grafiki Warsztatowej prof. Rafała Strenta, Projektowania Książki i Ilustracji prof. Zygmunta Januszewskiego oraz aneks w Pracowni Struktur Wizualnych prof. Jacka Dyrzyńskiego. Dla Joanny Tumiłowicz zajęcie plastyka to przede wszystkim napięcie, emocje, ale i wzrokowy ład. Nigdy nie traktuje malowania czy wykonywania grafik jako czynności. Jest to dla niej rzecz drugoplanowa, zupełnie oczywista. Wykonując grafikę, czy malując, praca wciąga artystkę na tyle, że zapomina o upływie czasu. Większość pomysłów plastycznych podsuwa jej muzyka. To właśnie ona narzuca jej obrazy i kolory.
Jest autorką kilkudziesięciu wystaw indywidualnych oraz uczestniczką wielu wystaw zbiorowych (w tym w Norymberdze i w Metropolitan Muzeum w Tokio). Jest dwukrotną laureatką konkursu Grafika Warszawska, znalazła się też w gronie finalistów konkursu Nagroda Artystyczna Siemensa 2013. Jej prace znajdują się w muzeach i zbiorach prywatnych w kraju i za granicą, m.in. w Niemczech, Rosji, Japonii i we Włoszech. Obecnie jest doktorantką na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
