Artykuły

Projekt Teatru Polskiego z Bydgoszczy realizowany w stulecie urodzin Tadeusza Kantora, 36 lat po prezentacji "Umarłej klasy" w La Mama Theatre w Nowym Jorku.

"Kantor Downtown", 11 października 2016, godz. 19:00 / spektakl w ramach cyklu wydarzeń pt. Nowojorskie konteksty

Kantor Downtown to projekt Teatru Polskiego w Bydgoszczy realizowany w stulecie urodzin Tadeusza Kantora, trzydziesci szesc lat po pierwszym pokazie "Umarłej klasy" w teatrze La MaMa w Nowym Jorku. To instalacja zainspirowana postaciami Tadeusza Kantora, Ellen Stewart - legendarnej dyrektorki teatru LaMaMa oraz amerykanskich artystow, ktorzy tworzyli nowojorska scene awangardowa lat 70-tych i 80-tych. Instalacja zrodziła sie z potrzeby odswie- zenia pamieci i odnowienia "rituals of Rented Island" - jak filmowiec i performer, Jack Smith, nazwał dolny Manhattan, gdzie rozkwitała sztuka undergroundowa. Chodzi takze o to, by pokazac, ze kontrkultura jest wspolnym dziedzictwem ponad granicami kontynentow, a powracanie do awangardy sprzed lat jest konieczne dla budowania alternatyw we wspołczesnej kulturze i w publicznym dyskursie. Postac Tadeusza Kantora - prawdziwie modernistycznego tworcy - wpisana tu zostaje w barwna, anarchizujaca, wywrotowa, queerowa, feministyczna tradycje artystyczna nowojorskiego Downtown. Instalacja ma na celu spojrzenie na Kantora inaczej niz dotad - ma przedstawic go jako artyste w realnym i wirtualnym dialogu z innymi tworcami. Ma słuzyc krytycznej (choc tez nostalgicznej) refleksji nad historia polskiej i amerykanskiej awangardy. Odwołujac sie do ikonicznego obrazu z Umarłej klasy - sali szkolnej, w ktorej zasiadaja manekiny, postacie zamieszkujace pamiec, cienie tych, co odeszli - tworcy instalacji przywołuja i zatrzymuja w kadrze odchodzacy nieuchronnie w przeszłosc swiat awangardowego performansu i eksperymentalnego teatru, swiadomi jednoczesnie jak bardzo ten swiat, jego jezyk, estetyka i polityka sa dzis potrzebne wspołczesnemu teatrowi.

Joanna Krakowska

***

KANTOR

Teatr-hybryda. Fascynująca. (Theodora Skipitares)

Żadnych partykularyzmów. Brał to, co lokalne i zamieniał w uniwersalne. (Ozzie Rodriguez)

Kantor? Teatr o Holokauście. (Lee Breuer)

Kantor? To był clown. (Lola Pashalinski)

Miał coś wspólnego z Butoh. (Linda Chapman)

Przerażał mnie śmiertelnie. (George Ferencz)

Umarła klasa? O ludziach pozbawionych wpływu. Wszędzie, zawsze. (Jill Godmilow)

Co łączy Kantora i Jacka Smitha? Każdy z nich stworzył własną kosmologię. (Penny Arcade)

*

DOWNTOWN

Cała energia ma iść na walkę z systemem. To moje stanowisko. (Lee Breuer)

Nie ma teatru, który nie byłby polityczny. (Ellie Covan)

Trudno zajmować się sztuką, jak nie stać cię na czynsz. (Theodora Skipitares)

Zasada jest oczywista: sztuka nie jest towarem, a towar nie jest sztuką. (Penny Arcade)

Awangarda? To noże i marihuana. (Lola Pashalinski)

Cokolwiek robiliśmy, zawsze łamaliśmy jakieś prawo. (Ozzie Rodriguez)