Olsztyn. Aktorka Białego Teatru nagrodzona
Nagrodę za rolę Annę Frank na festiwalu w Ostrowie Wielkopolskim otrzymała Izabela Mańkowska-Salik, aktorka olsztyńskiego Białego Teatru.
W spektaklu Annę grały trzy aktorki, bo taki był zamysł reżysera Giovanny'ego Castellanosa.
Ogólnopolski Festiwal Teatrów Niezależnych odbył się po raz 17- W konkursie wystartowało 14 spektakli, w tym "A.F. Dziennik" zrealizowany przez Biały Teatr w Olsztynie. Jury postanowiło jedną z trzech głównych nagród aktorskich przyznać Izabeli Mańkowskiej-Salik z olsztyńskiego zespołu.
Spektakl to historia Annę Frank, żydowskiej dziewczynki, która w czasie II wojny światowej ukrywała się wraz z rodziną i znajomymi w Amsterdamie. Po denuncjacji wszyscy zostali zamknięci w obozach koncentracyjnych. Annę zmarła wiosną 1945 roku w Bergen-Belsen. Pozostawiła po sobie dziennik, który stal się jednym z najsławniejszych świadectw Zagłady.
Przedstawienie wyreżyserował Giovanny Castellanos, na co dzień asystent dyrektora ds. artystycznych w Teatrze Jaracza. - Nigdy w swojej pracy nie zajmowałem się tematem Holocaustu i wojny - powiedział nam. - W Ameryce Południowej, skąd pochodzę, te kwestie nie są tak obecne w świadomości społecznej jak w Europie. O Annę Frank chciałem opowiedzieć bez patosu i niekonwencjonalnie. Stąd mój pomysł na teatr offowy, jakim jest Biały Teatr. To bardzo sprawny zespół.
Przypomnijmy, że obok Izabeli Mańkowskiej-Salik w Białym Teatrze występują Marta Andrzejczyk i Agnieszka Reimus-Knezevic, współzałożycielki grupy. Castellanosa nie interesował teatr tradycyjny i zastosował w spektaklu różne teatralne zabiegi. Na przykład na scenie występują trzy Annę Frank. - Szukałem teatralności - tłumaczy. - My nie udajemy Annę, tylko opowiadamy jej historię.
Izabela Mańkowska-Salik przyznała, że indywidualna nagroda na festiwalu w Ostrowie ją zaskoczyła. Wolałaby, żeby wyróżniony został spektakl, a nie ona. Przyznaje jednak, że postać Annę jest jej bardzo bliska. - Szybko nauczyłam się tekstu, choć jest go bardzo dużo, i bardzo lubię ten spektakl - mówi. - Za każdym razem, kiedy się kończy, jestem bardzo wzruszona.
Izabela Mańkowska-Salik chwali reżyserskie kompetencje Castellanosa. - Jego spektakl jest przemyślany od początku do końca pod każdym względem i nic nie jest w nim przypadkowe - dodaje. Zdaniem aktorki Annę Frank zawarła w swoim dzienniku myśli ponadczasowe. - I to mimo że kiedy zaczęła pisać, miała zaledwie 13 lat - podkreśla Mańkowska-Salik. - W pamięci szczególnie utkwiło mi zdanie o tym, że zwykli ludzie nie zdają sobie sprawy, ile dla ukrywających się znaczą książki.
Marta Andrzejczyk, jedna z odtwórczyń potrójnej roli Annę, przypomina, że na początku aktorki nie były przekonane do tematu. - Holocaust jest oczywiście bardzo ważny, ale obawiałyśmy się, że publiczność może poczuć przesyt, oglądając kolejny spektakl o Zagładzie - mówi. - Ale okazało się, że tekst zabrzmiał niezwykle aktualnie. Historia Frank jest przecież opowieścią o nieakceptacji, rasizmie, prześladowaniu. Spektakl współbrzmi i współgra z wydarzeniami, których jesteśmy świadkami - z napływem uchodźców i szerzącą się mową nienawiści.
Marta Andrzejczyk dodaje, że "A.F. Dziennik" został zaprezentowany w pięknie wyremontowanej, imponującej synagodze w Ostrowiu Wlkp.
- Spektakl okazał się ważny nie tylko dla nas, ale i dla ostrowian, także tych żydowskiego pochodzenia - opowiada Andrzejczyk. - Podchodzili do nas i mówili, że "Dziennik" upamiętnia w niezwykły sposób ofiary Zagłady.
Przypomnijmy, że Biały Teatr, reprezentujący scenę offową, powstał w 2003 roku. Jego współzałożycielki spotkały się w Olsztyńskim Teatrze Rapsodycznym. Przez dwa lata ich opiekunką artystyczną była nieżyjąca już Krystyna Spikert. Biały Teatr zrealizował 13 spektakli nagradzanych w regionie i na festiwalach w całej Polsce.
W Olsztynie "A.F. Dziennik" będzie można zobaczyć jesienią.
