Artykuły

LENINGRAD to kulturalna metropolia Związku Radzie­ckiego. Teatr Wielki z Poznania wystąpił wczoraj w sa­mym jej sercu - na placu Teatralnym.

Tutaj właśnie mieści się słynny Teatr Opery i Baletu im. Kirowa. Tu też znajduje się Leningradzkie Konserwa­torium, które niedawno ob­chodziło 125-lecie. Teatr - Studio Operowe, gdzie wła­śnie wystąpili nasi artyści, istnieje od 1923 r. Ma opi­nie sceny awangardowej i eksperymentalnej. Budynek co prawda pochodzi z pierwszej połowy ubiegłego wieku, z tego też czasu są piękne ar­chitektoniczne wnętrza - schody, westibul i foyer - sama jednak sala na 1800 miejsc, jest nowoczesna, utrzymana w bieli i brązie. Posiada znakomita akustykę. Duży parter i dwa przepastne balkony, które łagodnie spły­wają ku scenie.

Do tego teatru przychodzi najlepsza publiczność Lenin­gradu. Tak było również wczoraj. Gdyby oceniać do­tychczasowe prezentacje po­znańskiej "Czarnej maski" w Związku Radzieckim, to ta została przyjęta z najwyż­szym zrozumieniem Długa owacja na stojąco, kwiaty dla zespołu i dyr. Dondajewskiego były tego najlepszym wy­razem.

Po spektaklu odbyły się rozmowy i wywiady z wi­dzami i krytykami muzycz­nymi, pierwsze próby pod­sumowania występów Teatru Wielkiego z operą Krzyszto­fa Pendereckiego w Moskwie i Leningradzie. Doszliśmy do wniosku - a udokumento­wała to na taśmie poznańska ekipa telewizyjna - że trud­no by wskazać drugie tak wzorowo przygotowane pol­skie widowisko muzyczne. Bogate doświadczenia z tak różną publicznością, jaką spo­tkaliśmy w dwu radzieckich metropoliach, wskazują na to, że poznańska "Czarna maska" staje się prawdziwym szlagierem eksportowym pol­skiej kultury.

Dzisiaj - dzień przerwy, przeznaczony na zwiedzanie Ermitażu. W piątek czeka nas drugie przedstawienie a w nocy z soboty na niedzie­lę radosny powrót do Poznania. Wszyscy marzą o tym, by z mrozu i śniegu dolecieć do domu w ciepłą, majową pogodę.