Artykuły

- Próbuję zaakceptować rze­czywistość. Taką, jaka ona jest. Ale ten świat nie jest ładny. Nie oceniam tego, staram się zrozu­mieć - mówi Agnieszka Olsten, reżyser spektaklu "Ontologiczny dowód na moje istnienie". Autor­ka sztuki - Joan Carol Oats, na­zywana jest mroczną damą ame­rykańskiego dramatu. Prapre­miera polska 24 stycznia o godz. 19.00 w Teatrze Miejskim w Gdy­ni.

Teatralny debiut Agnieszki Olsten - spektakl "Solo" zrealizowany w Teatrze "Wybrzeże" na podstawie opowiadań Andrzeja Stasiuka - i ze świetną rolą Micha­ła Kowalskiego - także dotykał problemu przemocy. Byto to przej­mujące studium młodego zbro­dniarza, bez naiwnych prób ocen czy wyjaśnień. W "Ontologicznym dowodzie na moje istnienie" Agnieszka Olsten przygląda się problemowi od strony ofiary. W sztuce pojawiają się cztery po­staci: młoda, piękna kobieta, imie­niem Shelly, Alfons, ojciec i mąż. Jak przyznaje reżyserka zainteresowało ją motto spektaklu: "Jak udowodnić, że Bóg istnieje? - zagadnienie wielokrotnie rozważane w minionych wiekach; dziś już nie. Jak udowodnić, że człowiek istnieje - zagadnie­nie bardziej aktualne w dzisiejszych czasach". Główna boha­terka - Shelly ma poczucie, że istnieje dopiero w kontekście drugiego człowieka i najlepiej oczywiście, żeby był to męż­czyzna. Wszyscy jednak fundują sobie sytuacje i związki, które ich niszczą. Shelly jest ofiarą, ale dokonuje jednocze­śnie najbardziej niewłaściwych wyborów. Chce żyć, ale robi wszystko, aby swoje życie zniszczyć. Niezwykłą scenografię - rodzaj białej terapeutycznej sali, bo właśnie tam szukamy dziś najczęściej potwierdzenia własnej tożsamości - przygo­tował Robert Sochacki. Muzykę, z barokowym brzmieniem klawesynu jako kontrapunktu dla bolesnej wymowy scen - skomponował Mikołaj Trzaska. Na scenie zobaczymy: Beatę Buczek-Żarnecką, Dariusza Siastacza, Sławomira Lewan­dowskiego i Bogdana Smagackiego.