Durrenmatt w Polsce
(...)Znajomość Durrenmatta w Polsce nie odpowiada pozycji tego pisarza w literaturze europejskiej. Dwie sztuki,jakie weszły na nasze sceny,w jakimś stopniu upowszechniły jego dorobek. Poza "Wizytą starszej pani" oraz komedią pseudohistoryczną "Romulus Wielki" czytelnicy otrzymali już do rąk dwie spośród licznych jednoaktówek Durrenmatta:"Nocna rozmowa z człowiekiem,którym się gardzi" a w roku ubiegłym ukazała się w prasie wcześniejsza jednoaktówka znakomity "Jesienny wieczór". Jak do tej pory dotarła do Polski zaledwie znikoma część twórczości autora sześciu sztuk scenicznych,wielu słuchowisk,serii nowel oraz dwóch powieści kryminalnych. Ta wszechstronność literacka idzie w parze ze zdumiewającą energią intelektualną czterdziestoletniego w tej chwili pisarza,który znany jest w swojej ojczyźnie jako reżyser i inscenizator własnych dramatów. Obok Frischa,jest to najwybitniejszy dramaturg szwajcarski doby obecnej i najstarszy pisarz dramatyczny obszaru języka niemieckiego.(...)
Durrenmatt jest w gruncie rzeczy dość nieoczekiwanym zjawiskiem literackim dla polskiego widza,jego satyra nie zawiera w sobie nic z zawodowego "prześmiewania" bolączek, tzw. - trudności t.zw. - etapów - odchyleń. Na gruncie,gdzie istnieje wyłącznie satyra dziennikarska,usługowa,vis comica tego pisarza musi się wydać czymś niezmiernie ożywiającym. W tym kryje się sekret niewątpliwego powodzenia Durrenmatta na polskich scenach. Pisarstwo zrodzone w zupełnie odmiennym społeczeństwie,skierowane do - raczej obcej nam mentalnością i orientacjami - publiczności,nieoczekiwanie w naszych warunkach nabrało nowych polemicznych kolorów. W pewnym sensie nawet poszerzamy i dopisujemy głębszy podtekst tej sztuce. I tak na przykład "Romulus Wielki" - jedna z wczesnych grotesek pisarza,napisana przed przeszło dziecięciu laty - wystawiona w 1959 na deskach Teatru Dramatycznego w Warszawie - spotkała się z nastrojami zrozumienia i aprobaty.(...)
