Artykuły

Radziecka prasa - literacka artystyczna i codzienna - poświęca wiele uwagi naszej twórczości literackiej i artystycz­nej, omawia wszystkie wybitniej­sze przejawy literatury i sztuki Polski Ludowej. Idzie to w pa­rze z ożywionym ruchem wydawniczym w dziedzinie przekładów z polskiej literatury pięknej, ze stale wzrastającą wymianą kul­turalną i artystyczną między na­szymi krajami.

Echa ważniejszych wydarzeń naszego życia kulturalnego docie­rają do czytelnika prasy radziec­kiej dość szybko. Np. - już z końcem lutego ukazała się na łamach pisma "Sowietskaja Kul­tura" recenzja przedstawienia Łaźni" Majakowskiego na sce­nie Teatru Nowego w Łodzi. Au­tor recenzji, teatrolog, I. Raczuk, szczegółowo i wnikliwie zanali­zował walory i niedociągnięcia widowiska. Pisze on m. in.: "Pierwsza na scenie polskiej inscenizacja "Łaźni" udała się. Sukces należy przypisać prze­de wszystkim dobrze zgranemu zespołowi aktorskiemu, pracy młodego, utalentowanego reżysera K. Dejmka, ucznia Leona Schil­lera. Dejmek umiejętnie stosuje groteskę, hiperbolę - a posługu­je się tymi środkami artystyczny­mi nie dla wydobycia efektów scenicznych, lecz gwoli gruntownego odsłonięcia znakomitego utworu poety".

W omówieniu "Roku 1944" Kuśmierka (Teatr Domu Woj­ska Polskiego w Warszawie) ten sam recenzent "Sowietskiej Kul­tury" zapoznał czytelnika radziec­kiego z sylwetką autora sztuki, dokonał szczegółowej oceny gry aktorów (Raczukowi podobali się Niewinowski w roli bohatera sztuki Bohdana, Hanin w roli Oli, Jurasz w roli Jelenia). Recenzent podkreślił zasługę dramaturga i reżysera, którzy..."zdołali w spo­sób artystycznie przekonywający nie tylko odtworzyć ogólny obraz ostrej walki wewnętrznej, to­czącej się w obozie wroga, ale i - na tle tej walki, nakreślić wierne i wiarygodne postacie lu­dzi prostych, którzy pojęli praw­dę i moc władzy ludowej".