Artykuły

Instytut Teatralny zaprasza na spotkanie z cyklu "Moja historia", którego bohaterką będzie Zofia Kucówna. Spotkanie, które poprowadzi Rafał Sławoń, odbędzie się o godz. 18 w Instytucie Teatralnym, ul. Jazdów 1. Wstęp wolny.

Opowiem Wam swoją historię. O moim życiu na scenie i w kulisach. O ludziach, którzy mnie otaczali - moich mistrzach i przyjaciołach. O tym, co mnie ukształtowało i o tym, co zawsze było mi bliskie. Podzielę się z Wami moim życiowym doświadczeniem, nie skrywając się za żadną maską. To jest dzisiaj moja rola

MOJA HISTORIA to cykl rozmów z najwybitniejszymi artystami teatru, ludźmi różnych specjalności i zawodów. Spotkania z aktywnym udziałem publiczności odbywać się będą raz w miesiącu. Biograficzna opowieść naszego bohatera opatrzona zostanie materiałami ikonograficznymi - zdjęciami, filmami i nagraniami radiowymi. Do rozmowy zaproszeni zostaną również goście specjalni, których pytania i refleksje pozwolą skierować uwagę na szczególnie interesujące nas zagadnienia. Rozmowy będą rejestrowane i - jako materiał dokumentacyjny -przechowywane oraz prezentowane w wirtualnym archiwum.

ZOFIA KUCÓWNA Podobno długo wahała się między Akademią Sztuk Pięknych a Szkołą Teatralną. Opatrzność szczęśliwie zrządziła, że zdecydowała się jednak na krakowską PWST. Debiutowała w roku 1955 w "Balladach i romansach" według Adama Mickiewicza na scenie Teatru Młodego Widza w Krakowie. Potem, był Lublin i Teatr im. Juliusza Osterwy - w którym zwróciła na siebie uwagę rolą Nory w "Domu Lalki" Ibsena - skąd po dwóch sezonach przeniosła się do stolicy. Nie sposób wyliczyć tu wszystkich kreacji jakie stworzyła na deskach warszawskich teatrów, Powszechnego, Narodowego, Ateneum i Współczesnego. Niemniej nie sposób również nie wspomnieć choćby kilku do dziś pozostających we wdzięcznej pamięci teatromanów : Panny Młodej w "Weselu" Wyspiańskiego , Soni w "Zbrodni i karze" Dostojewskiego, Diany w "Fantazym" Słowackiego, Berty w "Wygnańcach" Joyce'a , Mari w monodramie Iredyńskiego, Maszy w "Trzech siostrach" Czechowa czy Charlotty w "Letycji i lubczyku" Shaffera. Nie sposób również nie zauważyć , że na jej artystyczne wybory największy wpływ zdawał się mieć Adam Hanuszkiewicz przez jednych uznawany za prekursora przez innych za największą zakałę polskiego teatru. Piszący o jej dokonaniach krytycy niezmiennie podkreślali, że Kucówna na scenie zawsze pozostaje sobą i ten osobisty ton istotnie zdaje się kluczem do zrozumienia jej teatralnego aktorstwa. Do filmu, jak sama przyznaje, nigdy szczęścia nie miała, ale w telewizji odnalazła się już doskonale. I to nie tylko w Teatrze Telewizji ,ale i genialnym cyklu "Opowieści mojej żony" na podstawie opowiadań Żuławskiego. Warto też przypomnieć, że sama Kucówna jest autorką bardzo popularnych autobiograficznych książek "Zatrzymać czas", "Zdarzenia potoczne" i "Szara godzina", którą pożegnała się ze swoją teatralną publicznością.