Sytuacje rodzinne
Dramat jugosłowiańskiej pisarki "Sytuacje rodzinne" opisuje spustoszenie duchowe, zanik więzi i narastającą między ludźmi agresję w kontekście konfliktu bałkańskiego. Piotr Łazarkiewicz natomiast nie precyzuje, kiedy i gdzie rozgrywa się akcja. Scenografia Doroty Kołodyńskiej sugeruje jednak, że jest to świat po jakiejś katastrofie; ciemna, brudna piwnica (może schron przeciwlotniczy), porozwalane skrzynki, workami z piaskiem, walające się potłuczone naczynia.
Głównymi bohaterami są dzieci (grane przez dorosłych aktorów: A. Piotrowską-Mastalerz, J. Boberka i D. Toczka) udające dorosłych. Odgrywają one kilka różnych scenek rodzinnych, z których wyłania się realistyczny portret współczesnych rodzin, od patriarchalnego modelu do wersji feministycznej ze stłamszonym ojcem. Te pozornie różne historie łączy jednak kompletny brak więzi między członkami rodziny i wspólny finał (rodzice zamordowani przez dzieci). Najprościej byłoby powiedzieć, ze oto dzieci stały się spadkobiercami chorych zachowań rodziców, ale w przedstawieniu Łazarkiewicza granica między realnością i grą zostaje zachwiana, widz traci pewność, czy to jeszcze dzieci, czy już dorośli, czy brutalne morderstwa to tylko ich wyobraźnia, czy najprawdziwsza rzeczywistość.
Prawdziwą perłą przedstawienia jest Maria Peszek, grająca Nadję - nieznaną nikomu dziewczynę, która nagle pojawia się w świecie dzieci. Cały czas traktowana jest przez nich nieufnie, do zabawy dopuszczają ja tylko pod warunkiem, że będzie odgrywać rolę psa-przybłędy. Sposób, w jaki aktorka operuje ciałem, jest zachwycający i nawiązuje do najlepszej chaplinowskiej tradycji. Nadja upokarza się, skamle o odrobinę czułości, a przy tym jako jedyna pozostaje współczująca i czuła. Jej niema rola to symbol odrzuconej w tym świecie miłości. Po raz pierwszy przemówi dopiero w finale przedstawienia, ale wtedy nie będzie już ufna, tylko rozgoryczona i zła na świat, który tak szybko pozbawił ją niewinności i dzieciństwa. Widzowi pozostanie tylko pytanie, czy to nie ona będzie następnym dzieckiem, które wyjdzie na ulicę z karabinem.
