Miłość do kota
"Porucznik z Inishmore" w reż. Krzysztofa Rekowskiego w Teatrze Współczesnym w Szczecinie. W Głosie Szczecińskim pisze Ewa Koszur.
Sztuka popularnego nie tylko na Zachodzie, ale i w Polsce irlandzkiego dramaturga Martina McDonagha "Porucznik z Inishmore" rozbawiła widzów Teatru Współczesnego. A temat wcale nie jest najweselszy -walki grup terrorystycznych w Irlandii.
W pomysłowej, oszczędnej scenografii Katarzyny Paciorek aktorzy rozgrywają farsę Martina McDonagha.
Terroryzm w Irlandii autor ukazał na tle całkiem ludzkich, żeby nie rzec banalnych, spraw. Osią, wokół której rozgrywa się dość krwawa, obfitująca w sceny tortur i trupów akcja, jest miłość do kota. A właściwie kotów. Ich właściciele nadają zwierzakom całkiem ludzkie imiona, na przykład Tomaszek lub Pan Roger. To najwięksi przyjaciele bezwzględnego Patricka (świetny Krzysztof Czeczot), który zamierza zastrzelić rodzonego ojca (dobry Wiesław Orłowski), a także jego dziewczyny (waleczna Ewa Sobczakówna), która nie waha się użyć pistoletu w akcie zemsty za śmierć ulubieńca.
Wszystko to reżyser osadził w humorystycznej konwencji. Żołnierze z kilku odłamów irlandzkiej armii wyzwoleńczej wchodzą na scenę.i wychodzą z niej w rytmie typowym dla wojskowej musztry. Do tego przy dźwiękach muzyki (Borys Somerschaf). Życie kończą w podobny sposób. Humorystycznie brzmią także przekleństwa, choćby i te najgorsze.
Wydaje się, że aktorzy świetnie bawią się na scenie. Nic dziwnego, skoro autor zarówno sytuacje, jak i poszczególne postaci są mocno przerysowane. To, co powinno przerażać, śmieszy. Za tym wszystkim idzie jednak refleksja na temat nieznanych pokładów okrucieństwa w człowieku. Z czasem zapomina on, o co tak naprawdę walczy. Gdy trup ściele się gęsto, a syn zabija ojca lub dziewczyna narzeczonego, pozostaje tylko miłość do kota.
