Festiwal Kalejdoskop: Nowy wiek
Okrągła, dziesiąta, jubileuszowa edycja "Kalejdoskopu" skłania do refleksji Wiele czasu minęło od pojawienia się pomysłu Karoliny Garbacik na festiwal tańca współczesnego i warsztaty w Białymstoku - pisze Anna Królica przed rozpoczynającym się w kwietniu festiwalem.
Wtedy była to jedna z pierwszych takich inicjatyw na Podlasiu, a Białystok wcale nie kojarzył się z kopalnią młodych talentów tańca hip hop, new style i break dance. Ten projekt oraz inne działania podsycające zainteresowanie publiczności tańcem współczesnym, organizowane także w ciągu roku, rozpoczęły pewną tradycję.
Od początku festiwal miał swoją koncepcję. Najważniejsza była zasada spotkania, wychylenie się w kierunku drugiego oraz możliwość nawiązania kontaktu i wspólnej pracy. Taką okazją do rozpoczęcia dialogu były warsztaty, znana w wielu miastach praktyka nauczania. Tu istotą było doprowadzenie do spotkania uczniów z choreografem/tancerzem, który może okazać się dla nich mistrzem. Zapraszano więc ludzi z pasją - a nawet charyzmą. Warsztat miał funkcjonować jako zaproszenie do wspólnej podróży w różnorodny świat tańca.
Innym zamysłem organizatorek "Kalejdoskopu" Karoliny Garbacik i Joanny Chitruszko (dołączyła w 2008 r.) było stworzenie festiwalu, podkreślającego otwartość tańca na inne sztuki i błyskawiczne wchodzenie z nimi w alians, stąd pokazy Fundacji Kino Tańca, sesje wykładów, badanie relacji taniec a moda, warsztaty z rysunku postaci w ruch, wystawy fotografii, dyskusje i sam miąższ - taniec na scenie i indywidualne zmagania z ciałem na sali podczas warsztatów.
Od pierwszej edycji festiwalu w 2004 roku wiele zmieniło się w podejściu do tańca, nie tylko w Białymstoku, ale w całej Polsce. Taniec krok za krokiem wysuwa się z cienia, nabiera estetycznej wyrazistości, staje się coraz bardziej różnorodny. Białostoczanie mieli i mają okazję uczestniczenia w tym procesie. Przez te wszystkie lata jak to w "Kalejdoskopie" zmieniali się na scenie artyści, estetyki, przestrzenie i współpracownicy. Były edycje międzynarodowe, ale też skoncentrowane tylko na prezentacji polskiego tańca. Zeszłoroczny "Kalejdoskop" oddał głos młodemu pokoleniu choreografów i zarazem awangardzie tanecznej, dziś tematem będzie dojrzałość.
Autorką koncepcji tegorocznego festiwalu jest Joanna Chitruszko, to ją zafrapowała wieloznaczność tematu dojrzałości w przestrzeni tańca i w niej obudziła się chęć do podjęcia wspólnej dyskusji na ten temat.
W programie festiwalu znajdują się spektakle dojrzałych choreografów, z którym rósł i ewoluował festiwal. Czasem dojrzałość pojawia się również jako temat przedstawień. To bardzo osobista odsłona "Kalejdoskopu", w którym Karolina Garbacik, Joanna Chitruszko wskazują swoich niegdysiejszych mistrzów i mentorów, nauczycieli aż wreszcie kolegów po fachu. Jest jednak w tym wyznaniu i doświadczeniu coś uniwersalnego, co łączy wielu ludzi zajmujących się tańcem w Polsce - zaproszeni artyści to pionierzy polskiego tańca współczesnego, swoisty establishment, bez ich pasji, determinacji i pracy nie istniałby ten kawałek kultury. Dziesiąta edycja "Kalejdoskopu" jest dedykowana właśnie im!
------------------------------------------------------
Anna Królica - konsultant programowy festiwalu
badaczka, krytyczka i kuratorka tańca. Autorka pierwszej książki o najnowszej historii tańca współczesnego w Polsce - "Sztuka do odkrycia. Szkice o polskim tańcu" (Tarnów, 2011). Stypendystka MKiDN 2012. Obecnie w Katedrze Performatyki UJ przygotowuje doktorat na temat pamięci i ciała w Teatrze Śmierci Tadeusza Kantora i Tanztheater Wuppertal Piny Bausch. Była dwukrotnie członkinią Komisji Artystycznej Polskiej Platformy Tańca w 2008 i 2012 roku. Od 2011 roku jest przewodniczącą rady programowej ds. tańca Instytutu Muzyki i Tańca. Sprawowała także funkcję koordynatorki ds. merytorycznych I Kongresu Tańca w 2011 roku. Współzałożycielka i redaktorka portalu nowytaniec.pl - opiniotwórczego serwisu o tańcu współczesnym funkcjonującego w latach 2006-2011.
