Lalki bez słów
"Na wiślanym szlaku" w reż. Henryka Konwińskiego w Teatrze Ateneum w Katowicach. Pisze Danuta Lubina Cipińska w Raporcie.
Na wiślanym szlaku" to spektakl przygotowany przez Śląski Teatr Lalki i Aktora Ateneum w Katowicach z okazji jubileuszu 60-lecia tej sceny. Spektakl - ewenement w teatrze lalkowym, bo rozgrywa się bez słów. Przewodnikami po wędrówce wzdłuż Wisły są dwie lalki, dziewczynka i chłopczyk, nawiązujące formą plastyczną do logo katowickiego teatru. Podróż z biegiem królowej naszych rzek staje się pretekstem do opowiedzenia polskiej tradycji i obyczajów, pokazania bogactwa i różnorodności polskich tańców narodowych i ludowych. Przedstawienie może być świetną ilustracją lekcji szkolnych poświęconych tej tematyce. I pewnie z tą myślą również powstało. Dodam tylko, że program do spektaklu jest właśnie zredagowany jako przystępny przewodnik po naszych tańcach i obrzędach.
Wędrujemy zatem od źródeł Wisły do jej ujścia do morza, poznając ludową obrzędowość, podziwiając żywiołowość tańców góralskich, mazura i oberka, poddając się dostojeństwu poloneza i liryzmowi kujawiaka. Topimy Marzannę, gonimy Lajkonika, uczestniczymy w festynie u Lasowiaków, przyglądamy się pracy żniwiarzy.
Najważniejszym językiem opowieści jest choreografia Henryka Konwińskiego, znakomicie współgrająca z muzyką Jerzego Miliana. Ważną cechą spektaklu jest jego humor, którego źródło tkwi przede wszystkim w tradycji ludowej.
"Na wiślanym szlaku" to propozycja, która świetnie nadaje się do prezentacji nie tylko polskiej publiczności. To spektakl, z którym śmiało Ateneum może pojechać za granicę, na festiwale i międzynarodowe konkursy. Wszak język ciała, ruchu, muzyka, plastyka, elementy pantomimy - to mowa uniwersalna, którą zrozumieć potrafi widz pod każdą szerokością geograficzną.
