Reszta jest milczeniem rybim
"Hamlet" w reż. Adama Walnego (Walny-Teatr z Ryglic i Lars Kynde) prezentowany na XVI Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku. Pisze Szymon Spichalski w serwisie Teatr dla Was.
Adam Walny stawia na niekonwencjonalne adaptacje dramatów Szekspira. Dokonuje na tekście wiwisekcji. Na pierwszy plan wystawia historię. Posługuje się zaledwie fragmentami oryginału. Nie jest to jednak typowy teatr postdramatyczny. Prezentowane na Festiwalu Szekspirowskim przedstawienia Walnego są wariacjami na temat znanych motywów.
Kolejny ,,Hamlet" Walnego-Teatru jest już całkowicie oparty na stylistyce teatru lalek. Quasi-Kantorowskie instrumenty z ,,Opus Hamlet" zastąpiono marionetkami. Każda z kluczowych postaci dramatu ma swój odpowiednik. Wszystkie (prócz Hamleta) są zatopione w dużych akwariach. Lars Kynde dba o oprawę dźwiękową. Dźwięk basu towarzyszy działaniom Walnego, który animuje lalki. Moduluje głos, rysując grubą kreską charaktery postaci. Przedstawienie nie unika jarmarczności, która wiąże się z luźnym, nieco ironicznym traktowaniem oryginału. Twórcy napisali scenariusz od nowa, korzystając z dramatu Szekspira.
Lalka Hamleta jako jedyna znajduje się poza przestrzenią wody. Czyżby chodziło o jakąś wyjątkowość młodego księcia? O jego pozostawanie poza ,,topielą" iluzji? Marionetka jest tak skonstruowana, że środek jej korpusu (serce?) da się obrócić na miejsce głowy i vice versa. W ten sposób szczupła główka zostaje zastąpiona tułowiem ryby. Może to być żartobliwe nawiązanie do słynnej frazy ,,Reszta jest milczeniem". Książę Danii nie potrzebuje do życia wody, ponieważ wydaje się być wolny od przyziemnych ograniczeń. Nie znaczy to, że nie błądzi. Charaktery w przedstawieniu są nieraz karykaturalne. Twarze lalek też mają swoje znaczenie. Grymas na twarzy Klaudiusza czy przerażenie Poloniusza dopełniają usposobienie tych postaci. Wszystko skupia się jednak na prostym, choć wciągającym opowiedzeniu pewnej historii. Zupełnie jak w średniowieczu, gdzie kuglarze uatrakcyjniali znane legendy i mity własnymi pomysłami. Treść jest nieważna, gdy sięgamy po prostą zabawę. Milczenie samo dopowie resztę.
