Artykuły

Coraz rzadziej, niestety, ale zdarzają się w naszej telewizji pozycje programowe, które długo się pamięta. Do takich należał w minionym tygodniu program filmowy poświęcony Edith Piaf. Zasługą naszej telewizji jest to, że go pokazała, zrealizowany bowiem został przez telewizję francuską. Podziwiać trzeba mistrzostwo francuskich realizatorów, którzy w krótkim, półgodzinnym programie zdołali powiedzieć o Edith Piaf bardzo wiele, jako o człowieku i piosenkarce. Znakomite wywiady, dynamicznie sfilmowane fragmenty występów artystki - dały w efekcie materiał, mogący służyć za wzór krótkiej, biograficznej etiudy filmowej.

Niestety, program poświęcony Edith Piaf - to prawie jedyna pozycja godna uwagi, którą oglądaliśmy ostatnio. Kolejny numer "Światowida", poświęcony rurociągowi przyjaźni oraz problemom nafty w aspekcie międzynarodowym oraz program pod nazwą "5 pytań", mówiący o sprawach związanych z materiałami budowlanymi - to publicystyka ambitna w zamierzeniu i tematyce, ale ciągle nadmiernie rozgadana. Tak np. w programie "5 pytań", zaproszeni do studia spece od materiałów budowlanych czuli się w większości bardzo speszeni, o co nie można mieć do nich żalu bo występowanie w TV nie jest ich zawodem. Natomiast jest w takich wypadkach rzeczą realizatorów programu skrócenie wypowiedzi, lub pomoc dla udzielającego wypowiedzi fachowca, w postaci dodatkowych pytań. Bo tak już jest, że jak się męczą występujący przed małym ekranem, męczą się również patrzący na niego. A nie jest to przecież chyba celem twórców programów publicystycznych?

Nie udały się zupełnie programy artystyczne - premiera sztuki Korcellego "Dom na Twardej" grana pod zmienionym tytułem (ta praktyka wydaje mi się nielojalna w stosunku do widzów) - "Odejście Korbuta", oraz program rozrywkowy "Piosenki dla Ciebie".

Na niepowodzenie realizacji sztuki Korcellego, mówiącej o ewolucji postaw ludzkich w ostatnim okresie okupacji, wpłynęła przede wszystkim słaba gra wykonawców sztuki. Sztuki, która chociaż nie wolna od uproszczeń i schematów - mogłaby w ciekawej interpretacji aktorskiej zainteresować widza. Pamiętam, jak interesujące role stworzyli w scenicznej realizacji tejże sztuki w Warszawie - Ewa Krasnodębska jako Monika i Lech Madaliński jako jej ojciec.

Niestety, te kluczowe dla sztuki postacie zagrane zostały w teatrze TV blado i nieprzekonywająco. Ponieważ ani tygodnik "Radio i Telewizja", ani prasa codzienna, nie podały nazwisk wykonawców sztuki - poprzestańmy na tym stwierdzeniu.

Trudno zrozumieć, czym kierowała się Telewizja pokazując widzom "Piosenki dla Ciebie", program w którym wystąpili: S. Kowalczyk, A. Stockinger, chór Szacha oraz orkiestra "Smyczków warszawskich". Jak wiadomo, koncerty dużych orkiestr są bardzo "nietelewizyjne" - i tak było tym razem w wypadku znakomitych skądinąd "Smyczków warszawskich". Dwoje wykonawców - solistów piosenkarzy "Czwórka Szacha", oraz Irena Dziedzic nie mogli skutecznie ubarwić nudnego programu. Wydaje mi się, że skoro wszyscy zdajemy sobie sprawę, że nasze estrady nie roją się od artystek klasy Edith Piaf - należy programy piosenkarsko-muzyczne w TV tym staranniej przygotowywać od strony reżysersko-widowiskowej. A w omawianym programie nie było ani na tyle interesujących wykonawców, by nie dostrzegać braku ręki reżysera, ani tak pomysłowej reżyserii, by darować błędy wykonawcom.

Teatr TV pokazał "Prometeusza w okowach" Ajschylosa.

Przedstawienie tej starogreckiej tragedii stało się prawdziwym popisem kunsztu aktorskiego Gustawa Holoubka jako Ajschylosa, Halinę Mikołajską i Annę Ciepielewską długo pamiętać będą widzowie. Starogrecki mit dzięki wybitnym odtwórcom oraz starannej reżyserii B. Borman zabrzmiał żywo i pięknie jako poemat na cześć idei wolności, utożsamianej przez Ajschylosa z walką przeciw tyranii Zeusa. Premiera ta potwierdza raz jeszcze, iż warszawski Teatr TV dysponuje najlepszym w kraju zespołem aktorskim. Najstaranniej też przygotowuje wstępne informacje przedpremierowe, co stanowi piętę Achillesową telewizyjnych teatrów terenowych.