Wrocław. Premiera "Kazimierza i Karoliny" wg Klaty
On właśnie stracił pracę, ona ciągnie go na otwarcie nowej galerii handlowej. A tam na horyzoncie, tuż przy automacie z lodami czeka ten trzeci. Dziś Jan Klata pokaże premierę "Kazimierza i Karoliny" Odona von Horvatha.
Będzie to druga polska inscenizacja tego dramatu, który swoją premierę miał dwa tygodnie temu w stołecznym Teatrze Narodowym. Ta wersja będzie zupełnie inna - dla jej potrzeb Monika Muskała zrobiła nowe tłumaczenie tekstu Horvatha, a Klata zainscenizował go we współczesnych dekoracjach.
"Kazimierza i Karolinę" Horvath napisał w 1932 roku, w przededniu dojścia Hitlera do władzy, w czasie kryzysu gospodarczego i ogromnego bezrobocia. - Ale czytany dzisiaj uderza swoją dotkliwością i aktualnością - mówi Klata. - My też mamy kryzys, mamy bezrobocie i silnie spolaryzowane społeczeństwo, które szuka ucieczki przed rzeczywistymi problemami w świecie ułudy.
W oryginale akcja "Kazimierza i Karoliny" toczy się podczas festynu z okazji Oktoberfest. Galeria handlowa ze swoimi lustrzanymi ścianami, plastikowymi palmami, złotymi ozdobami i wrażeniem luksusu jest najlepszym współczesnym ekwiwalentem tej atmosfery. Trudno o lepsze spełnienie demokratycznych idei - tu przecież prezes spotyka się ze sprzątaczką, a minister z robolem. Tyle że to spotkanie jest tak naprawdę złudzeniem - goście galerii raczej ocierają się o siebie w tłumie.
- W takich centrach dziś trwa nieustający karnawał, orgia rozrywki i zapomnienia, gdzie pod pozorami rozrywki i zapomnienia rozpościera się opar ułudy - tłumaczy Klata. Monika Muskała dodaje: - Znajdujemy tam złudzenie dostępności wszelkich dóbr, sztuczny świat, w którym wszystko jest na wyciągnięcie ręki, tyle że za szybą.
Niekwestionowaną wartością dramatu Horvatha jest język, jakim mówią jego bohaterowie. Słuchając ich, ma się wrażenie, że te dialogi zostały napisane wczoraj - zbudowane z prostych zdań, kliszy, cytatów, zasłyszanych fraz. Mowa w czasach kryzysu, głosy z rzeczywistości, w której świat odkleja się od języka.
