Prezentacje artystyczne w Teatrze Nowym
"Czekając na Godota" pod opieką artystyczną Wojciecha Bartoszka w Teatrze Nowym w Łodzi (w ramach Prezentacji artystycznych). Pisze Leszek Karczewski w Gazecie Wyborczej - Łódź.
Wojciech Bartoszek pokazał "Czekając na Godota" Samuela Becketta.
Jedyny dotąd pokaz [13 marca] wzbudził ogromne zainteresowanie. O godz. 19 zamknięto wypełnioną do ostatniego miejsca (a także na schodach) widownię Dużej Sali. Kilkadziesiąt osób odeszło spod drzwi, bo nie miały gdzie się wcisnąć. Szczęśliwcy - od maturzystów po starsze osoby - żywiołowo reagowali na klasykę teatru absurdu. Mimo iż każdy rozpoznaje tytuł tekstu Samuela Becketta, dramat nie jest powszechnie znany. "Założę się, że ten Godot nie przyjdzie" - rozmawiali licealiści w przerwie.
Aktorzy zaimponowali nie tylko warsztatową sprawnością. Wyczytali w dramacie uzasadnienie dla każdej pauzy i intonacji. Nasycili też tekst niezłymi pomysłami inscenizacyjnymi. Np.: sługa Lucky prowadzony jest przez Pozza na długaśnej smyczy, która układając się skośnie po scenie wyznacza bieżnię dla okrutnej tresury niewolnika - wprzód! nazad! Podobali się zwłaszcza Wojciech Bartoszek i Marek Lipski, którzy podawali kwestie bez chwili oddechu, z dużym wyczuciem absurdu.
Jedyny mankament spektaklu tkwi właśnie w prędkości, z jaką następują po sobie sceniczne atrakcje. Realizatorzy mogliby pomysły rozłożyć w czasie, rozciągając przedstawienie z dwóch nawet do czterech godzin. Bo w tym kształcie "Czekając na Godota" przypomina bardziej czekanie na pociąg pośpieszny. Aktorom przed kwestią "Nic się nie dzieje" wystarcza ledwie osiem sekund ciszy. W teatrze zaś czas ulega kondensjacji: dobrze by było zaczekać nawet trzy minuty, do momentu, w którym publiczność zacznie się niecierpliwić, kaszleć i wiercić.
Mam nadzieję, że spektakl - po rozwałkowaniu jak ciasto na pierogi - wejdzie w przyszłym sezonie na afisz Nowego.
Na zdjęciu: Wojciech Bartoszek (po lewej) w "Dożywociu", Teatr Nowy.
