Do dna
- Uważam, że w teatrze jest za dużo słów. Dlatego staram się wypowiadać ruchem, kolorem, światłem - mówi MARIA JANNY BURNIEWICZ - eurytmistka, instruktorka teatralna, reżyserka i kompozytorka.
Słowo eurytmia kojarzy mi się z tańcem albo teatrem. Czy to coś pomiędzy?
- Dosłownie oznacza "sztukę harmonii". Eurytmia to przede wszystkim ruch, który różni się od wszelkich form teatru czy tańca. Sięga samego dna scenicznej postaci, wydobywa jej najgłębsze emocje. Podstawą do tworzenia form eurytmicznych jest zgodność z prawami natury. Scenografia w przypadku tych przedstawień odchodzi na dalszy plan.
Czyli dominacja ruchu nad słowem?
- Uważam, że w teatrze jest za dużo słów. Dlatego na swoich zajęciach z dziećmi staram się wypowiadać treść w inny sposób. Właśnie ruchem, spojrzeniem, muzyką, kolorem, światłem. To uniwersalny język eurytmii, która pozwala wejść w sztukę zupełnie innymi drzwiami, stworzyć wyraziste postaci. Pracowałam z dziećmi głuchymi, a przy najnowszym spektaklu "Zaczarowana skrzyneczka" biorą udział mali Romowie. Eurytmia nie stawia żadnych barier. Każdy może wziąć udział w zajęciach.
Czy eurytmia jest też traktowana jako terapia?
-Wspomaga leczenie, głównie dzięki temu, że wyrównuje energię, dobrze działa
na osłabione ciało. Po zajęciach uczestnicy nabywają pięknych ruchów. Dzieci nie dość, że się nie nudzą, nie skarżą na zmęczenie, to stają się radośniejsze. Formy eurytmiczne są tak naturalne jak oddychanie, jedzenie.
Jest pani jedną z kilku nauczycieli eurytmii w Polsce. Dlaczego ta forma sztuki jest mało popularna?
- Bo źle się kojarzy. Kilka lat temu niewiele brakowało, a ten kierunek pojawiłby się na olsztyńskiej uczelni. Jednak środowisko katolickie wystosowało pismo, w którym porównało eurytmię do obrzędów okultystycznych. Decyzję o powołanie zajęć wstrzymano.
Skąd wzięła się ta opinia?
- To efekt nieporozumienia, bo eurytmia mówi o sprawach duchowych, nawiązuje do tańców obrzędowych. Niestety, w Polsce wciąż pozostaje na marginesie, za to prężnie działa w takich ośrodkach jak Akademia Eurytmii w Hadze, którą ukończyłam.
