Ludwik Kuhne
KUHNE Ludwik (1833 - 18 IX 1910 Warszawa), tancerz. Był synem Antoniego K., muzyka, członka orkiestry WTR. Od 1843 uczęszczał do warsz. szkoły baletowej (był uczniem F. Taglioniego). 5 IX 1846 wystąpił w szkolnym przedstawieniu w partii Pierrota ("Diabełek kulawy"). Od 1 VIII 1849 został zaangażowany do zespołu baletu warsz. i 7 IX 1857 debiutował jako solista w pas de deux z opery "Rigoletto". W 1857-69 był pierwszym tancerzem charakterystycznym WTR. Tańczył m.in. partie: Szczepana ("Wesele w Ojcowie"), Flocka ("Flick i Flock"), Szatana Astarotha ("Figle szatana"), Famulusa ("Pan Twardowski"), Roberta ("Robert i Bertrand, czyli Dwaj złodzieje"). Od 1869 występował w rolach mimicznych. 6 III 1886 obchodził jubileusz trzydziestopięciolecia pracy artyst., a 4 XII 1892 otrzymał od dyrekcji WTR poranek benefisowy. 12 I 1902 wystąpił po raz ostatni w "Panu Twardowskim" i od 14 I tego roku przeszedł na emeryturę.
Bibl.: Album teatr. II s. 66 (il.); Owerłło; Pudełek: Warsz. balet romantyczny; Kur. warsz. 1886 nr 65b, 1892 nr 337, 1910 nr 260; Afisze, MTWarszawa; Chomiński; Krogulski.
Ikon.: Fot. - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
