Teatry i zespoły

Powstał, bezpośrednio po rozwiązaniu spółki prowadzącej Teatr Nowa Komedia. Siedziba teatru znajdowała się przy ul. Mokotowskiej 73. Teatr zagrał w sumie 274 przedstawienia, których głównym atutem były kreacje Stefana Jaracza.

Sezon rozpoczęto Moralnością pani Dulskiej Gabrieli Zapolskiej, w reżyserii Stanisławy Perzanowskiej. Dobrze przyjęta premiera (zagrano 45 razy), pociągnęła kolejny sukces. Madame Sans-Gêne Wiktora Sardou pokazała się na afiszu 68 razy, a Napoleon Jaracza i rola tytułowa Miry Zimińskiej przeszły do historii teatru.

Ostatnim sukcesem kasowym teatru był Pan Brotoneau Caillaveta i de Flersa. Jego prezentacje ratowały finanse teatru, kiedy nowe tytuły okazywały się repertuarowymi porażkami.Teatr dokończył sezon 1934/1935 wystawiając Chorego z urojenia Moliera. To jednak nie pozwoliło utrzymać sceny. Tym bardziej, że we wrześniu 1935, kierownicy teatru zaczęli pracę na innych scenach. Stefan Jaracz wrócił do Teatru Ateneum, Mira Zimińska znalazła się w zespole Cyrulika Warszawskiego, a Karol Benda - w Teatrze Kameralnym.

Ewa Hevelke (2018)

Bibliografia:

• Edward Krasiński, Warszawskie sceny 1918-1939, PIW, Warszawa 1976
• Edward Krasiński, Stefan Jaracz,  Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1976
• Mira Zimińska-Sygietyńska, Nie żyłam samotnie, Wydawnictwo Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985

Sezon: 1934 / 1935