Czas akcji: nie określony.
Miejsce akcji: scena teatralna.
Obsada: 2 role męskie.
Druk:
Sztuka bez słów.
"Terminator" jest pantomimą, której bohaterami są Mistrz - Majster i Uczeń, tytułowy terminator. Akcję umiejscawia autor przed wiejską chałupą na tle pola kukurydzy i buraków. Na środku sceny stoi tajemniczy przedmiot przykryty gumowym płaszczem, a przed nim siedzi młoda postać w drelichowych spodniach i masce na połowie twarzy, na której rysuje się bezkrytyczne zadowolenie. To uczeń, który w oczekiwaniu na nauczyciela spokojnie je jabłka. Po scenie przechadza się kot. Wchodzi Majster, czyli nauczyciel, niosący na brzuchu dużą dynię. Podchodzi do ucznia i przygląda się jak kończy jedzenie jabłka.
Następna scena zaczyna się w ciemnościach. Słychać bardzo głośny oddech starego człowieka. Oddech - jak pisze autor - "łapczywy", "pełen strachu" i "pełen grozy". Słyszymy odgłosy zmienianej dekoracji i fragmenty utworu "Colors for Susan" z płyty zatytułowanej "I feel like I'm fixin to die" oraz piosenki country "Joe and the fish". Kompozycja trwa 5 minut i 27 sekund. Na scenie Majster i Uczeń przebudowują dekorację. Po zmianie jesteśmy wewnątrz chałupy. Zaczyna się nauka. Uczeń zaczyna naśladować Majstra, powtarzając jego ruchy. Słychać łagodną muzykę, która stopniowo zanika. Majster początkowo chodzi, potem biega, a w końcu skacze. Uczeń stara się powtarzać te czynności. Gdy Majster zdejmuje buty, skarpetki i obcina sobie paznokcie u nóg, a następnie u rąk, Uczeń zbiera resztki obciętych paznokci z podłogi. W pewnym momencie Majster wychodzi, by wrócić z kadzidłem i kredą. Gdy na drzwiach domu wypisuje litery "K M B", Uczeń rzuca w niego nasionami łopianu zwanymi rzepami. Potem Majster rzuca do ucznia flaszki i inne naczynia kuchenne, które ten usiłuje łapać, lecz mu się to nie udaje. Rzucane butelki i inne przedmioty tłuką się. Wówczas Majster wychodzi i zamyka drzwi tak, że Uczeń nie może ich otworzyć. Chcąc podążyć za Mistrzem, wysmykuje się dziurą dla kota, zrobioną w dole drzwi. Następuje dłuższa przerwa.
Znowu jesteśmy przed chałupą. Majster zdejmuje gumowy płaszcz z intrygującego przedmiotu i okazuje się, że jest to maszyna do krojenia buraków. Teraz pokazuje Uczniowi, jak się nią posługiwać, ale ten nie potrafi opanować sposobu jej działania. Nie daje sobie rady z burakami, które ma pokroić. Zapada cisza po której słychać oddech. Jest teraz bardzo głośny i stopniowo zmienia się w rzężenie. Nagle cichnie. Następuje kolejna przerwa. Po niej na scenę wchodzi Uczeń taszcząc blaszaną wanienkę. Nie ma już roboczych spodni. Rozwija gumowego węża i wlewa do wanienki wodę. Przynosi worek piasku i garściami zaczyna wrzucać piasek do wody. Czynność tę powtarza wiele razy, aż do końca sztuki.
Ukryj streszczenie