Osoby

Elżbieta Osterwianka, l°v. Nowotna, 2°v. Kluczniok (14 III 1914 Warszawa - 26 V 1989 Warszawa), aktorka. Przed wojną ucze­stniczyła w pracach Instytutu Reduty. W cza­sie okupacji niem. pracowała w Krakowie, początkowo w kawiarni "U Plastyków", później w kwiaciarni. W 1945 znalazła się w pierwszym zespole T. Śląskiego w Katowicach pod dyr. Adwentowicza i Horzycy (1 IV - 30 IX). Zagrała tu Lokatorkę ("Moralność pani Dulskiej" Zapolskiej) i Ernestynę ("Lompa" Goł­by) . W tym samym roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski i na sez. 1945/46 została zaangażowana przez Adwentowicza do T. Po­wszechnego im. Żołnierza Polskiego w Krako­wie, gdzie m. in. powtórzyła role Lokatorki i Ernestyny. W sez. 1946/47 występowała w T. Miejskim w Sosnowcu, m. in. jako Księżni­czka ("Sułkowski" Żeromskiego), w sez. 1947/48 w Miejskich T. Dramatycznych w Krakowie (np. Petronella de Buys w "Powrocie syna mar­notrawnego" Brandstaettera), w 1.1948-56 na­dal w Krakowie w T. Młodego Widza (m. in. Elwira w "Pierwszej lepszej" i Klara w "Nikt mnie nie zna" Fredry). Od sez. 1956/57 do końca 1975 grała w Warszawie, w T. Domu Wojska Polskiego, potem Dramatycznym. Niektóre role: Marta ("Samotność" Słomczyńskiego), Ciotka Iwony ("Iwona księżniczka Burgunda" Gombrowicza), Przyjaciółka (Grupa Laoko-ona Różewicza), Guwernantka ("Leonce i Lena" Buchnera), Donna Fernanda ("Don Juan, czyli Miłość do geometrii" Frischa), Julia ("Romulus Wielki" Durrenmatta), Piny ("Sceneria zimowa" Andersona), Helenka ("Nora" Ibsena). 1 I 76 przeszła na emeryturę. W następnych latach współpracowała z warsz. T. Adekwatnym, grając na tej scenie m. in. Prezydentowa ("Oni" Witkiewicza, 1980), Panią Grubach ("Proces" Kafki, 1986). W 1968 ukazały się zebrane przez nią "Listy Juliusza Osterwy".
Źródło: Almanach Sceny Polskiej 1988/89 tom XXX, Instytut Sztuki PAN, Warszawa 1995