Henryk Zegarkowski
ZEGARKOWSKI Henryk Stanisław (ur. 30 III 1861 Warszawa - działał do 1897), śpiewak. Był synem -> Stanisława Z. i Joanny Fryderyki Noirez. Początkowo pracował u fryzjera. Śpiewu uczył się w konserwatorium warszawskim. 1 II 1879 został zaangażowany do chóru WTR. Jako chórzysta zwrócił uwagę pięknym głosem i dobrą dykcją, toteż zaczęto powierzać mu niewielkie partie w operach, np. 25 IX 1884 śpiewał Grisa ("Narzeczeni"), później m.in. Zuane ("Gioconda"), Dudarza ("Halka"); dużą partię Zbigniewa ("Straszny dwór") śpiewał po raz pierwszy 29 V 1885. Na scenie warsz. występował do końca 1886. Od 29 I 1887 należał do zespołu J. Teksla w Lublinie; śpiewał tam m.in. Plumketta ("Marta"), Stolnika ("Halka"). Od 24 IX 1891 gościnnie występował we Lwowie i następnie został zaangażowany do zespołu opery. Na scenie lwow. występował do 1896; śpiewał tu pierwszoplanowe partie basowe w operach, takie jak: Zbigniew i Skołuba ("Straszny dwór"), Mefisto ("Faust"), Szostak ("Flis"), Don Diego ("Afrykanka"), Hrabia de Saint Bris ("Hugonoci"), Lindorf, Coppelius, Dapertutto i Dr Miracle ("Opowieści Hoffmanna"), Kardynał Brogni ("Żydówka"); niekiedy także występował w operetkach. W lecie 1892 i 1895 występował z zespołem opery lwow. w Krakowie. Niekiedy też sam śpiewał gościnnie na koncertach w innych miastach, m.in. w październiku 1895 w Kołomyi. W 1896 był dyrygentem chóru w zespole J. Myszkowskiego w Przemyślu, a w sez. 1896/97 reżyserem operetki w zespole J. Reckiego w Stanisławowie. Później wycofał się z pracy scen. i został nauczycielem śpiewu w Sokalu.
Bibl.: EMTA 1885 nr 68, 88, 1895 nr 42; Afisze, Bibl. Jagiell., ISPAN; Chomiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
