Julia Zamecka
ZAMECKA Julia Antonina, właśc. Petronela Z., zamężna Klipanowska (ur. 1818 - działała do 1854), aktorka, tancerka, śpiewaczka. Była uczennicą warsz. szkoły baletowej. 26 X 1825 debiutowała w partii Małej Pierrotki ("Frantostwa Arlekina") i do 1833 występowała jako tancerka (ostatni raz tańczyła 20 VI tego roku w Divertissement). 18 VII 1833 debiutowała jako śpiewaczka w partii Fiorilli ("Turek we Włoszech") i do 1836 występowała w t. warsz. (ostatni występ 14 VII 1836), m.in. w rolach: Marianny ("Modniarki"), Ludwiki ("Chłop milionowy"). Jesienią 1836 występowała w zespole T.A. Chełchowskiego, a od końca tego roku do 1838 w t. wil., w 1839-43 w t. lwow., w 1843 w Krakowie, potem wyjechała za granicę. Po powrocie w grudniu 1844, śpiewała na koncertach w Czerniowcach, Tarnopolu, Stanisławowie, w 1845 występowała we Włoszech, potem we Lwowie i w Warszawie, m.in. 10 X jako Minetka ("Dawne grzechy"). W grudniu 1845 wróciła na scenę lwowską. W 1852-54 śpiewała w t. wil. m.in. partię Zofii ("Halka"). Po wyjściu za pocztmistrza Klipanowskiego opuściła scenę.
Zdobyła sobie sławę zdolnej amantki i wodewilistki, nie wolnej zresztą od nagany. S. Pepłowski napisał, że "wprowadzenie do repertuaru sceny lwowskiej sztuczek błahej treści a dwuznacznej tendencji przypisywać należy w znacznej części przybyciu Petroneli Zameckiej, wodewilistki teatrów warszawskich. Młoda, przystojna, grająca z życiem i werwą, przy tym niezła śpiewaczka i tanecznica, zawróciła Zamecka od pierwszego występu głowę publiczności". Wg K. Estreichera "miała wielbicieli i przeciwników; zdarzało się zatem nieraz, że jednocześnie z hałaśliwymi oklaskami mieszały się mniej głośne posykiwania i pogwizdy". Grała m.in. Joannę ("Dwie młode mężatki"), Georginę ("Kwakier i tancerka"), Malwinę ("Malwina, czyli Małżeństwo ze skłonności"), Teresę ("Życie we śnie").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Got: Teatr Meciszewskiego; Krzesiński: Koleje życia s. 20; Lasocka: Teatr lwow.; Miller: Teatr i muzyka na Litwie; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Gaz. lwow. 1845 nr 10; Kur. warsz. 1836 nr 17,104,142, 1839 nr 248, 1845 nr 337, 1853 nr 117, 283; Pam. sceny warsz. 1840 s. 171, 177, 180; Chomiński; Jasiński.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
