Robert Thomain
THOMAIN, Tomain, Robert (ok. 1825 - 15 IX 1876 Budapeszt), aktor. Prawdopodobnie pochodzenia francuskiego. 10 XII 1841 debiutował w t. pol. we Lwowie w roli Jakuba ("Ostatni sposób, czyli Zakochani utrapieńcy"). W 1844 grał role drugich amantów w Krakowie. W końcu 1844 wrócił do Lwowa i pozostał tam do 1846. W 1846 za działalność patriotyczną został we Lwowie aresztowany i następnie więziony w Cytadeli warsz. jako "rodem z Królestwa". Po opuszczeniu więzienia występował w 1846-48 na scenie krak. (w 1847 był z zespołem krak. w Poznaniu). 26 IV 1848 ze względów politycznych musiał opuścić Kraków; wyjechał do Szwajcarii, gdzie był wędrownym sprzedawcą książek. Później rzekomo został lekarzem w USA. Trudnił się też pracą lit., pisywał podobno powieści.
K. Estreicher wspomniał że był to "piękny i rosły mężczyzna, śmiały, jeśli nawet nie nazbyt śmiały na scenie. Wygłaszał on role swoje szybko, potoczysto, całkiem odrębnie, odznaczająco". Wadziło to jednak w rolach, "w których wolniejszej skali głosu używać należało"; Estreicher ganił go także za to, że "powtarzając się w grze, nigdy twarzy nie charakteryzował", a przy tym "nie dawał baczenia na czystość ubioru, ani na jego zastosowanie do epoki wyobrażanej, przez długi czas występował ciągle bez przerwy w białym swoim paltocie, w którym widywano go codziennie przechadzającego się po rynku". Mimo to grał z powodzeniem amantów. Ważniejsze role: Ugorski ("Młoda wdowa"), Charlemagne ("Indiana i Charlemagne"), Władysław ("Pani kasztelanowa"), Czarnoziemski ("Stacja pocztowa"), Antoś Rewizorczuk ("Karpaccy górale"), Hrabia ("Okno na pierwszym piętrze"), Margrabia Ruffo ("Brawo"), Lord Maxwell ("Szkoła bogaczów").
Bibl.: Estreicher: Teatra; Grot: Dzieje sceny w Poznaniu; Lasocka: Teatr lwow.; Pepłowski: Teatr we Lwowie I; Rocz. t. we Lwowie 1845; Dz. lwow. 1868 nr 87, 123.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
