Jan Quattrini
QUATTRINI Jan (13 V 1822 Brescia we Włoszech - 10 IV 1893 Warszawa), dyrygent, dyr. opery. Był mężem -> Kornelii Q. Kształcił się w Mediolanie pod kier. F. Basilego. Ok. 1839 rozpoczął pracę jako dyrygent w Mantui, potem w innych miastach włoskich, a od 1840 był dyrygentem opery włoskiej w Berlinie. W 1843 z włoskim zespołem operowym E. Rocca przybył do Warszawy i dyrygował po raz pierwszy 22 VII tego roku operą "Lukrecja Borgia". Wkrótce zaczął udzielać w Warszawie lekcji śpiewu, a w 1845 został mianowany drugim dyrygentem t. warsz. obok T. Nideckiego. Od 1853 był głównym dyrygentem z tytułem dyr. opery WTR, a od 1858 dzielił to stanowisko kolejno z innymi dyrygentami, m.in. z S. Moniuszką. Orkiestrę t. warsz. prowadził po raz pierwszy 8 V 1845 podczas przedstawienia "Normy", potem dyrygował ponad stu operami, z których wiele wprowadził na sceny polskie. Były wśród nich "Linda z Chamounix" (1847), "Ernani" (1851), "Rigoletto" (1853), "Trubadur" (1854), "Żydówka" (1857), "Hugonoci" (1858), "Faust" (1865), "Afrykanka" (1870). Dyrygował pierwszymi wystawianymi w Warszawie operetkami: "Dziesięć cór na wydaniu" (1865), "Gaduły" (1867). Przyczynił się także do wprowadzenia na scenę dzieł S. Moniuszki; wystawił m.in. "Loterię" (1854), a w 1858 dyrygował warsz. premierą "Halki". Z innych oper pol. wprowadził na scenę "Ottona Łucznika" (1857). Dyrygował też często koncertami dobroczynnymi. Położył wielkie zasługi jako pedagog. Od 1845 kierował szkołą operową przy t. warszawskich. Wśród jego uczniów byli: B. Dowiakowska, D. Filleborn, F. Cieślewski, J. Chodakowski. W 1891 ze względu na zły stan zdrowia ustąpił ze stanowiska w t. i pełnił jedynie funkcje dyrektora muzyki w kościele pijarów. Dwie jego córki, Eugenia i Paulina, debiutowały w WTR jako śpiewaczki, ale nie zostały zaangażowane.
Bibl.: Blaszczyk: Dyrygenci (tu bibl., il. i ikon.); G. Broel-Plater: Jan Quattrini, Warszawa 1887; SMP; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Ikon.: Fot.- IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
