Barbara Anna Mayer
MAYER, Majer, Meyer, Mejer, Barbara Anna, z Pacewiczów (ok. 1800 Sarya, gub. Witebska - 5 XI 1854 Wilno), śpiewaczka, aktorka. Naukę śpiewu rozpoczęła w Wilnie pod kier. K. Frankowej. Od 1818 występowała w t. wil. pod nazwiskiem panieńskim. Ok. 1819 wyszła za mąż za Franciszka M. i odtąd używała jego nazwiska. W 1821 wyjechała na wieś. Później przybyła do Warszawy i kontynuowała naukę śpiewu u K. Elsnerowej. 15 XII 1822 debiutowała w T. Narodowym w Warszawie w roli Księżnej Nawarry ("Jan z Paryża") i została zaangażowana. W zespole t. warsz. występowała z przerwami do 1832. W 1824 wyjeżdżała na występy do Wilna. W 1825 przez dłuższy czas chorowała, w marcu 1827 koncertowała w Wilnie, w lecie 1830 w Krakowie, Kaliszu, Poznaniu i Płocku. Po opuszczeniu t. warsz. w 1832 przez pewien czas chorowała. Potem mieszkała w Wilnie i występowała dorywczo w t. wil. do 1839, ale nie była stale zaangażowana.
Wg J.T.S. Jasińskiego miała "głos piękny, świeży, równy, rozległy"; "wielką łatwość w pasażach oraz słuch i pojęcie nadzwyczajne", a zdaniem A. Sowińskiego "była ozdobą opery polskiej przez długi czas". Śpiewała partie sopranowe, m.in. Królową Nocy ("Zaczarowany flet"), Elwirę ("Przerwana ofiara"), Anusię ("Sroka złodziej"), Hedelmonę ("Otello" G. Rossiniego), Julię ("Szarlatan"). Występowała też niekiedy w komediach. Często śpiewała na koncertach w Warszawie i na prowincji.
Bibl.: A.H. Kirkor: Przechadzki po Wilnie, Wilno 1859 s. 260-261; Rulikowski: Teatr na Litwie s. 53, 60, 62; Sowiński: Słownik muzyków; Kur. warsz. 1822 nr 297, 300; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
