Marianna Malińska
MALIŃSKA Marianna, prawdopodobnie także M. Malewiczówna (ur. ok. 1767 - działała do 1797), tancerka. Była poddanką z dóbr poleskich podskarbiego A. Tyzenhauza i wychowanką jego szkoły baletowej w Grodnie i Postawach. W sierpniu 1778 brała udział jako solistka w szkolnym przedstawieniu "Baletu wieśniackiego" w Grodnie (w programie wymieniona jako Marianna Malewiczówna). W 1785 po śmierci Tyzenhauza, gdy na mocy testamentu zespół jego szkoły został przekazany Stanisławowi Augustowi i stał się królewskim zespołem "tancerzy narodowych", wśród nich znalazła się także M. Występowała z zespołem w warsz. T. Narodowym i na scenach t. królewskich; była pierwszą tancerką zespołu. Tańczyła m.in. partię Silii ("Kapitan Sander na wyspie Karolinie"), Eliany ("Małżeństwo Samnitów"), oraz partie w baletach "Hylas i Sylwia", "Kora i Alonzo, czyli Dziewice słońca", "Lucas et Colinette", "Mirza i Lindor". Kilkakrotnie otrzymywała cenne prezenty od króla. Wg ówczesnych relacji "kształty miała zbyt rozwinięte i nadto się nimi popisywała". Po klęsce insurekcji kościuszkowskiej M. występowała zapewne w t. warsz. w zespole baletowym S. Holnickiego. W poł. 1795 została zaangażowana do t. niem. we Lwowie; po drodze do Lwowa odwiedziła (z zespołem) Stanisława Augusta w Grodnie (gdzie przypuszczalnie występowała przed nim po raz ostatni). We Lwowie występowała prawdopodobnie do 1797. We wrześniu 1797 wraz z innymi baletnikami podpisała pismo do komisji badającej stan długów Stanisława Augusta z prośbą o wypłacenie zaległych gaż.
Bibl.: Bernacki: Teatr; Mamontowicz-Łojek: Szkoła Tyzenhauza s. 53, 54, 70, 86-89, 92; Wierzbicka: Sześć studiów; Muzyka 1969 nr 2 (J. Prosnak).
Ikon.: NN: M. jako Poliksena (Pirro), olej (fragm. Wnętrza Teatru Narodowego na Placu Krasińskich), 1790 - MNWarszawa, repr. barwna Pam. teatr. 1966 nr 1-4.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
