Dominika Kiernicka-Wiśniewska
KIERNICKA Dominika, z Wiśniewskich (działała 1882-1910; zm. w Kaliszu prawdopodobnie w 1910 lub 1911), aktorka. Była żoną -> Mariana K. Do 1888 używała na scenie nazwiska panieńskiego. Zaczęła występować w przedstawieniach amatorskich we Lwowie. W 1882 grała w zespole Teofili Romanowicz w Tomaszowie Lubelskim, w 1884 w zespole A. Kattnera w Złoczowie, w 1885-92 (do września 1892) w t. ukr. Tow. Ruska Besida pod kier. J. Biberowicza, m.in. w Złoczowie. We wrześniu 1888 wyszła za mąż za aktora Mariana Kiernickiego i zaczęła używać odtąd nazwiska męża. Od jesieni 1892 występowała w Tarnowie w zespole J. Piaseckiego, w 1893 w Łodzi pod dyr. Cz. Janowskiego, w 1894 w zespole objazdowym J. Myszkowskiego. 27 IX 1894 debiutowała w t. krak. w roli Zofii ("Letnicy" Z. Przybylskiego); zaangażowana, występowała do końca sez. 1894/95 grając role epizodyczne. W lecie 1895 występowała w warsz. t. ogr. Wodewil, w sez. 1895/96 w Lublinie w zespole F. Felińskiego, w lecie 1896 w warsz. t. ogr. Belle Vue, w sez. 1896/97 w zespole M. Rejterowicza w Kielcach, w 1897-99 w t. łódź., w 1899-1905 w T. Ludowym w Warszawie, w 1906 (od marca) w zespole F. Kwaśniewskiego (m.in. we wrześniu w warsz. t. Renaissance), w 1906-08 w Kaliszu, w 1910 w Płocku. Grała z powodzeniem role naiwnych i amantek lirycznych, m.in. Zofię ("Flirt"), Mańkę ("Popychadło"), Helenę ("Pan Jowialski"), Jadzię ("Jadzia wdowa"), Szwaczkę ("Ich czworo"), Hanusię ("Hanusia"), Helenę ("Grube ryby"), Ludwikę ("Dwie siostry").
Bibl.: Album teatr. II s. 82; Filler: Melpomena; Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej; Rocz. artyst.-lit., Łódź 1899 s. 23; Kur. warsz. 1895 nr 180, 1901 nr 112; Afisze, Bibl. Jagiell., IS PAN; Materiały R. Pyłypczuka, Kijów.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
