Karolina Elsner
ELSNER Karolina, z Drozdowskich (1785 Wilno - 12 VII 1852 Warszawa), śpiewaczka. Była córką -> Petroneli Drozdowskiej, żoną - Józefa E. Debiutowała w T. Narodowym 27 I 1802 w dramie "Sydonia". Nie zdobyła jednak uznania i zrezygnowała z kariery aktorskiej. Gdy 23 VI 1802 wyszła za kapelmistrza Józefa F.., zajął się on kształceniem jej głosu. Jako śpiewaczka debiutowała w t. Warsz. 6 XII 1808 w partii Bryzeidy ("Achilles"). Mimo niezbyt dużej skali głosu (sopran) została wkrótce jedną z najlepszych śpiewaczek tego okresu. Iksowie pisali o niej: "Dźwięk czysty, giętkość jej głosu, niepospolita łatwość w najtrudniejszych miejscach, słowem cały sposób jej śpiewania przypomina wielką metodę włoską". Ważniejsze partie: Zofia ("Sardzino"), Paraska ("Leszek Biały"), Genowefa ("Genowefa ze Szkocji"), Donna Anna ("Don Juan"), Amanda ("Pałac Lucypera"), Księżna Nawarry ("Jan z Paryża"), Arcykapłanka ("Westalka"). Brała udział w wyjazdach zespołu t. warsz., m.in. do Gdańska (1811). Wskutek postępującej głuchoty wcześnie opuściła scenę. Ostatni raz wystąpiła na swój benefis 15 III 1822 w partii Hrabiny ("Żony przemienione"). Później śpiewała jeszcze kilka razy na koncertach i uczyła śpiewu w konserwatorium, ale wkrótce usunęła się z życia artyst. i wyjechała wraz z mężem do ofiarowanej im posiadłości Elsnerowo.
Bibl.: A. Nowak-Romanowicz: J. Elsner, Kraków 1957; Recenzje Iksów; SMP; Sowiński: Słownik muzyków; Szwankowski: Teatr Bogusławskiego; Chomiński; Jasiński; Krogulski.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
