Cecylia Cerri
CERRI Cecylia (ok. 1872 Turyn – wiosna 1931 Wiedeń[1]),
tancerka włoska działająca w teatrze polskim.
Zaczęła uczyć się tańca pod kierunkiem Enrica Cecchettiego, mając pięć lat. Bardzo szybko zdobyła sceny włoskie żywiołowością talentu i temperamentem. W 1900 Rafael Grassi ówczesny baletmistrz Warszawskich Teatrów Rządowych sprowadził ją do Warszawy, gdzie początkowo występowała gościnnie, a następnie została zaangażowana z tytułem „primaballerina assoluta, dającym jej wyłączne prawo występowania w głównych partiach solowych. Przejęła partie od Heleny Rządcówny i 1 października 1900 pierwszy raz tańczyła w Teatrze Wielkim pas de deux z Janem Walczakiem w operze Rigoletto. 11 października 1900 wystąpiła w głównej partii w balecie Śnieg i ogień, 30 grudnia 1900 odniosła duży sukces podczas warszawskiej premiery Jeziora łabędziego w partii Odetty.
Następnie tańczyła m.in. Tyrę (Święto ognia), Teresę (Postój kawalerii), główne partie w Coppelii, Ewie, Katarzynie córce bandyty, Esmeraldzie, Paquicie. Ostatni raz wystąpiła w Warszawie 7 czerwca 1905 w Jeziorze łabędzim (po gościnnych występach w Wiedniu została zaangażowana w charakterze primabaleriny do tamtejszej opery, gdzie pozostawała na tym stanowisku do 1918). W styczniu i lutym 1907 występowała jeszcze gościnnie w Warszawie. Po ustąpieniu ze sceny założyła w Wiedniu szkołę tańca klasycznego, którą prowadziła do śmierci.
Bibliografia
Okręt s. XXXVI; Sygietyński: Balet warsz. (il.); Kur. teatr. 1901 nr 9 (il.); Scena pol. 1931 z. 10, 11; Afisze, IS PAN.
Ikonografia
Fot. w rolach - MTWarszawa.
Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1765–1965, PWN, Warszawa 1973. Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów stosowanych w źródłowej publikacji.
Przypisy
- ^ Ur. 11 listopada 1872 w Mediolanie lub Turynie, zm. 18 stycznia 1931 w Wiedniu – zob. Dizionario Biografico degli Italiani, Vol. 24 (1980).
