Helena Zdanowiczówna
ZDANOWICZÓWNA Helena, Halina (działała 1903-1939), śpiewaczka. Pochodziła z Nieświeża. Głos kształciła w Warszawie w szkole M. Sobolewskiej; 22 VI 1903 wystąpiła na popisie i zwróciła uwagę krytyki. Brała udział w koncercie oratoryjnym w Filharmonii Warsz. 18 III 1904. W 1905 wystąpiła w T. Wielkim w partii Amneris ("Aida"). Potem wyjechała na dalsze studia wokalne do Włoch. W 1907-09 śpiewała w t. Costanzi i w Teatro Nazionale w Rzymie. Od 24 XI 1910 do 1914 była solistką T. Wielkiego w Warszawie. Wykonywała tu kilkanaście partii mezzosopranowych, jak np.: Bronia ("Hrabina"), Olga ("Eugeniusz Oniegin"), Nuri ("Niziny"), Jadwiga ("Straszny dwór"), Zofia ("Halka"), Paź ("Romeo i Julia"). W późniejszych latach być może znów śpiewała we Włoszech. W maju 1922 wykonywała arie operowe na koncercie w Grodnie. W sez. 1938/39 aktorka o tym samym nazwisku i imieniu była w zespole T. Objazdowego w Ostrowiu Wielkopolskim.
Bibl.: Kaczyński: Dzieje "Halki" (tu jako W. Zdanowiczówna); EMTA 1903 nr 29/30, 1904 nr 11/12; Kur. Świąteczny 1910 nr 47 (il.); Kur. Warsz. 1907 nr 205, 1909 nr 150, 1910 nr 326, 345, 353, 358, 1911 nr 51, 99, 1912 nr 5, 1913 nr 19, 271, 306, 357, 1914 nr 56, 1922 nr 145, 1938 nr 319; Lutnista 1905 nr 13; Scena i Szt. 1910 nr 48 (il.); Świat 1910 nr 40 (il.); Tyg. Ilustr. 1910 nr 49; Prosnak: T. Wielki.
Ikon.: Jotes (J. Szwajcer): Portret, karyk., rys., repr. Kur. Świąteczny 1910 nr 47.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
