Władysław Nowicki
NOWICKI Władysław (działał 1905-1929), tancerz, choreograf. Był mężem tancerki, Zofii (Stanisławy?) z Wittichów. Ukończył warsz. szkolę baletową. Jako uczeń występował na scenie T. Wielkiego w tańcach dzieci, np. w "Katarzynie córce bandyty" (1905). W 1910 został wyróżniony na popisie klasy J. Walczaka. W lecie 1911 tańczył prawdopodobnie w warsz. t. Renaissance. Od sez. 1911/13 występował na terenie Rosji, być może do 1914. Od 1915 był tancerzem w zespole T. Wielkiego w Warszawie, ale równocześnie wykonywał tańce solowe w T. Nowości i w teatrzykach variete, m.in. Palais de Glace, na Dynasach, Nowoczesnym, Argus. W sez. 1917/18 był choreografem w T. Nowości i w dalszym ciągu występował w t. rewiowych i kabaretach: t. Artystycznym (1917), Marywil (1918), Sfinks (1918), Argus (1918-19). W listopadzie 1920 wraz z żoną występował w Londynie w zespole Z. Pflanz-Dróbeckiej. W 1921 był solistą i choreografem w warsz. t. Miraż. W końcu t.r. brał udział w przedstawieniu "Wesela w Ojcowie" w balecie A. Pawłowej w Londynie i prawdopodobnie występował w tym zespole dłużej. Być może on był choreografem w t. Rewia w Poznaniu w 1929 (w listopadzie t.r. Rewia występowała w Kaliszu).
Bibl.: Kaszyński: Teatralia; Mamontowicz-Łojek: Terpsychora; Pudełek: Balet 1867-1915; Kur. Por. 1910 nr 159; (Kur. Warsz. 1911 nr 261, 1918 nr 5, 1919 nr 13; Straus: Repertuar 1915-16.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994