Władysław Lewinger
LEWINGER Władysław (16 IX 1874 Wieliczka k. Krakowa - sierpień 1943 Warszawa), dyrygent. Ukończył konserwatorium lwow., a w 1892-94 studiował grę na skrzypcach u J. Gruna w Wiedniu. Był cenionym skrzypkiem; w 1894-97 często koncertował w Krakowie, 1897-99 był koncertmistrzem orkiestry Opery Królewskiej w Amsterdamie, potem Gewandhausu w Lipsku, a od 1899 T. Wielkiego w Warszawie. Sporadycznie zajmował się tu także dyrygowaniem (np. "Rycerskość wieśniacza", 1909), najczęściej w sez. letnich prowadząc koncerty muzyki popularnej, operowej i operetkowej, m.in. w warsz. t. ogr. Bagatela i na Dynasach. W 1913 zatrudniony jako jeden z dyrygentów T. Popularnego. Po 1918 nadal był koncertmistrzem w T. Wielkim; przez pewien czas pracował z orkiestrą T. Polskiego i T. Popularnego (przy ul. Wolskiej). Kontynuował też występy jako solista-skrzypek na koncertach symfonicznych, np. 27 XI 1921 w Poznaniu. Wg informacji świadków, podczas okupacji niem. grał w orkiestrze kawiarni Lardellego w Warszawie przy ul. Polnej 26, na koncertach muzyki operowej. Zginął zamordowany przez hitlerowców.
Bibl.: Błaszczyk; Dyrygenci; Okręt; Reiss: Almanach muz. Krakowa; Sempoliński; Wielcy artyści; Świtała; Scena i Szt. 1909 nr 46, 48.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
